مقایسه فلوتامید و مت فورمین در زنان دارای اضافه وزن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تحت رژیم غذائی کم کالری

Abstract

سابقه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک از شایعترین اختلالات غدد درون ریز است که در افراد مبتلا، خطر ابتلا به دیابت، آترواسکلروز و بیماری های قلبی - عروقی بالا می باشد. تابلوهای بالینی شایع در سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاومت به انسولین، هیپرآندروژنیسم، عدم تخمک گذاری و متعاقباً ناباروری است. از آنجائیکه چاقی شایعترین دلیل مقاومت به انسولین و هایپرآندروژنیسم می باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثر کاهش وزن و اثر دو داروی متفورمین و فلوتامید بر شاخصهای مقاومت به انسولین و هایپرآندروژنیسم و لیپیدهای سرم در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسو کور بر روی 40 خانم مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد. پس از مشاوره اولیه، رژیم کم کالری جهت بیماران شروع شد و بطور تصادفی در 2 گروه تحت درمان با مت فورمین (250 میلی گرم سه بار در روز) و فلوتامید (250 میلی گرم دوبار در روز) به مدت 6 ماه قرار گرفتند. در ابتدا و انتهای مطالعه شاخص های آنتروپومتری، درجه هیرسوتیسم، وضعیت قاعدگی و نیز آزمایشات هورمونهای جنسی، لیپید پروفایل و شاخص های حساسیت انسولین و SHBG اندازه گیری و سپس در دو گروه مقایسه شد. یافته ها: مت فورمین بطور میانگین به میزان 07/6±2/12 کیلوگرم سبب کاهش وزن (000/0=p) و بی ام آی (000/0=p) و اندازه دور باسن (000/0=p) و دور کمر (000/0=p) و درجه هیرسوتیسم (000/0=p) و تستوسترون توتال (032/0=p) شد. فلوتامید بطور میانگین به میزان 1/5±5/6 کیلوگرم سبب کاهش وزن (000/0=p) و بی ام آی (000/0=p) و دور کمر (000/0=p) و نسبت دور کمر به دور باسن (005/0=p) و درجه هیرسوتیسم (000/0=p) و تستوسترون (024/0=p) و کلسترول (011/0=p) و ال دی ال (013/0=p) شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شاخص های تن سنجی و درجه هیرسوتیسم توسط داروهای بی خطر متفورمین و فلوتامید، کاهش یافته است. اما متفورمین در مقایسه با فلوتامید در کاهش وزن و BMI و دور کمر و دور باسن موثرتر بوده است.