بررسی شناخت دندان‌پزشکان استان مازندران از اصول رادیولوژی دندانی

Abstract

سابقه و هدف: استفاده از رادیوگرافی در دندانپزشکی به ‌منظور تشخیص بیماری و بررسی پیشرفت آن اجتناب‌ناپذیر است. انجام رادیوگرافی به دلیل استفاده از اشعه یونیزان بالقوه مضر است. این مطالعه به منظور بررسی شناخت دندان‌پزشکان استان مازندران از اصول رادیولوژی دندانی انجام شد.

مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 600 نفر از دندان‌پزشکان عمومی استان مازندران(آمل، محمودآباد، ساری، نور) دارای مطب در سال 1393 انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه‌ای جمع‌آوری شد. پرسشنامه شامل 2 بخش، که بخش اول متشکل از سؤالاتی در مورد اطلاعات دموگرافیک دندان‌پزشک و بخش دوم شامل 11 سؤال در خصوص وسائل مرتبط با انجام رادیوگرافی و تکنیک‌های رادیوگرافی بود.

یافته­ها: ۵۰۰ پرسشنامه تکمیل شد که شامل ۳۳۵(۶۷%) دندانپزشک مرد و ۱۶۵(۳۳%) دندانپزشک زن بودند. میانگین سال‌های طبابت افراد6/68±12/35 سال بود. نوع تایمر دستگاه در ۴۶۹(93/8%) مورد دیجیتال بود. 404 (80/8%) دستگاه دارای سر تیوب بلند بودند و ۴۷۰(۹۴%) دستگاه دارای کولیماتور دایره‌ای بوده است. ۳۶۷(73/4%) دندان پزشک از تکنیک رادیوگرافی نیمساز و ۳۷۴(74/8%) نفر از فیلم با سرعتE استفاده می کردند. ۴۱۶(83/2%) نفر دوره کالیبراسیون سالانه برای دستگاه های رادیوگرافی را پیشنهاد کردند.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شناخت دندان‌پزشکان استان مازندران از اصول رادیولوژی نسبتاً مناسب می باشد.