اثر عصاره آبی هویج (Daucus carota) بر انقباضات ایلئوم موش صحرایی نر

Abstract

سابقه و هدف: یکی از کاربردهای هویج در طب سنتی، درمان تحریک و التهاب مجاری گوارشی می‌باشد. همچنین اثر ضدانقباضی عصاره این گیاه برعضله صاف رحم نیز به اثبات رسیده، اما از آنجائیکه در ارتباط با تاثیر آن بر حرکات روده‌ای تحقیقی انجام نپذیرفته در این مطالعه تاثیر عصاره آبی هویج بر انقباضات ایلئوم موش صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (300-200گرم)، در 4 گروه (پتاسیم کلراید KCl، باریم کلرایدBaCl2، پروپرانولول و نالوکسان) قرار گرفتند؛ بعد از بازکردن شکم، قطعات cm5/1 از ایلئوم جدا شده در حمام بافت محتوی ml10محلول تایرود تحت 1 گرم کشش قرار داده شدند. پس از ایجاد انقباض بوسیله (mM60) KCl و (mM4) BaCl2 اثر غلظت‌های تجمعی عصاره آبی هویج (1/0تا8/0mg/ml) بر انقباض ایجاد شده در هر گروه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در گروه‌های پروپرانولول Mµ1 و نالوکسانMµ1 قطعات جدید ایلئوم توسط داروهای ذکر شده به صورت جداگانه انکوبه شده و پس انقباض توسط (mM60) KCl عملکرد غلظت‌های تجمعی عصاره در هر گروه ثبت و بررسی گردید.یافته ها: غلظت‌های تجمعی عصاره به صورت وابسته به دوز عملکرد ضدانقباضی داشته و غلظت تجمعی mg/ml8/0 از این عصاره به طور معنی‌داری انقباضات ایجاد شده توسط پتاسیم‌کلراید (8/6±33/33) و باریم‌کلراید (10±4/41) را کاهش داد (001/0p<). همچنین انکوبه کردن بافت با پروپرانولول و نالوکسان تاثیری بر روند اسپاسمولیتیک عصاره نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه داد که اثر ضدانقباضی عصاره آبی هویج بدون دخالت گیرنده‌های بتاآدرنرژیک و اپیوئیدی صورت گرفته و احتمالا این اثر ناشی از دخالت در عملکرد کانال‌های کلسیمی می‌باشد.