تأثیر تحریک چندحسی بر حالت چهره نوزادان حین معاینه چشم جهت غربالگری رتینوپاتی نارسی

Abstract

سابقه و هدف: معاینه چشم برای غربالگری رتینوپاتی نارسی به عنوان یکی از شیوه‌های دردناک، سبب تغییرات در رفتار و چهره نوزادان نارس می‌گردد. تحریک چندحسی یک روش ضددرد غیردارویی می‌باشد؛ که بر معیارهای رفتاری نوزادان در طی رویه دردناک تأثیر دارد. هدف از این مطالعه،، تعیین تاثیر تحریک چندحسی بر حالت چهره ناشی از معاینه چشم جهت غربالگری رتینوپاتی نارسی در نوزادان نارس می‌باشد.

مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور، 80 نوزاد نارس به صورت تصادفی در دو گروه تخصیص یافتند. در گروه مداخله، برنامه تحریک چندحسی شامل تحریک چشایی، لامسه، بینایی و بویایی اجرا ‌شد و گروه کنترل، مراقبت های معمول بخش را دریافت ‌کردند. حالت چهره هر نوزاد بر اساس نمره‌دهی ابزار (Premature Infant Pain Profile) PIPP، قبل، حین و بعد از معاینه چشم ثبت شد.

IRCT2014100119359N1

یافته‌ها: میانگین سن جنینی در گروه مداخله 1/7±30/4 و گروه کنترل 1/8±30/6 هفته بود. نمره حالت چهره در حین معاینه چشم‌ها در گروه مداخله 2/6±2/8 و در گروه کنترل 2/5±6/4 بود (p<0/001). بلافاصله بعد از پایان معاینه چشم، نمره حالت چهره نوزادان به 2/1±2/2 در گروه مداخله و در گروه کنترل به 2/9±5/2 رسید.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که برنامه تحریک چندحسی سبب کاهش تظاهرات حالات چهره در نوزادان می‌شود. بنابراین به منظور کاهش تظاهرات حالت چهره نوزادان در حین معاینه چشم می‌تواند، استفاده شود.