نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفاطمی سیادر, شهلاfa_IR
dc.contributor.authorابراهیمی, روناکfa_IR
dc.contributor.authorمهری, آذرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T01:55:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T01:55:07Z
dc.date.available1399-08-23T01:55:07Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T01:55:07Z
dc.date.issued2016-05-01en_US
dc.date.issued1395-02-12fa_IR
dc.identifier.citationفاطمی سیادر, شهلا, ابراهیمی, روناک, مهری, آذر. (1395). مقایسه ویژگی‌های صرفی– نحوی گفتار بیماران ناروان بی دستور با افراد سالم فارسی زبان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران, 26(136), 175-178.fa_IR
dc.identifier.issn1735-9260
dc.identifier.issn1735-9279
dc.identifier.urihttp://jmums.mazums.ac.ir/article-1-7501-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/564221
dc.description.abstractچکیده سابقه و هدف: ویژگی‌های برجسته آفازی‌های ناروان شامل تولید نامناسب، خزانه واژگان محدود و بی‌دستوری می‌باشد. این بیماران در درک و بیان جملات دارای نقص نحوی بوده و گفتار آن‌ها به صورت تلگرافی و کوتاه است. در این مطالعه، انواع خطاهای صرفی و نحوی گفتار بیماران آفازی ناروان با افراد سالم مقایسه خواهد شد. مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع مقطعی و مقایسه‌ای بوده و 8 بیمار آفازی ناروان و 8 فرد آسیب ندیده طبیعی (همگن سنی، جنسی و تحصیلی با بیماران) شرکت داشتند. در این پژوهش، ساختار صرفی و نحوی گفتار افراد بیمار و سالم با استفاده از 2 تکلیف گفتاری توصیف تصاویر وگفتار خود به خودی با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی مورد تحلیل قرارگرفت. یافته‌ها: در تکلیف گفتار خود به خودی و توصیف تصاویر در بین افراد سالم و بیمار، تفاوت میانگین تعداد اسم معنی‌دار بود (004/0= p)، در صورتی که در مقوله فعل این تفاوت فقط در گفتار خود به خودی معنی‌دار بود (022/0= p). به همین‌ترتیب در سایر عناصر صرفی و نحوی مانند تعداد کلمات محتوایی و دستوری، انواع فعل لازم، معلوم و مجهول و میانگین طول گفته نیز در گفتار خود به خودی و توصیف تصاویر بین گروه بیمار و افراد سالم تفاوت معنی‌داری دیده شد. استنتاج: نتایج نشان داد که بیماران مورد مطالعه نسبت به افراد سالم، جملات بدون ساختار نحوی درست و ساختارهای صرفی نامناسب استفاده می‌کنند. این بیماران در تعداد کل کلمات دستوری و کلمات محتوایی (شامل اسم، فعل) کاهش چشمگیری را نشان می‌دهند.fa_IR
dc.format.extent359
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Mazandaran University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآفازیfa_IR
dc.subjectناروانfa_IR
dc.subjectصرفfa_IR
dc.subjectنحوfa_IR
dc.subjectزبان فارسیfa_IR
dc.subjectگفتاردرمانیfa_IR
dc.titleمقایسه ویژگی‌های صرفی– نحوی گفتار بیماران ناروان بی دستور با افراد سالم فارسی زبانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeگزارش کوتاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، گروه آموزشی گفتاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه آموزشی گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue136
dc.citation.spage175
dc.citation.epage178


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد