تاثیر روش مراقبه اسلامی بر خود مراقبتی تغذیه، شاخص های تن سنجی و فشار خون بیماران دیابتی

Abstract

سابقه و هدف: دیابت شایع ترین بیماری متابولیک و شبکه‌ای از عوامل خطرزای محیطی و ژنتیک است. اساس پیشگیری و کنترل دیابت بر خود مراقبتی و آموزش بیماران استوار است. روش مراقبه اسلامی از روش‌های متداول و موفق اصلاح رفتار در اخلاق و عرفان اسلامی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر روش مراقبه اسلامی بر خود مراقبتی تغذیه، شاخص‌های تن سنجی و فشارخون بیماران دیابتی انجام شد.

مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی، 110 بیمار میانسال دیابتی نوع دو، به‌طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. رفتارهای خود مراقبتی تغذیه به وسیله پرسشنامه تعیین گردید. وزن، قد و فشار خون بیماران اندازه‌گیری شد. در هر دو گروه آزمون و کنترل، آموزش‌های یکسان با محوریت تغذیه بیماران دیابتی ارائه گردید. درگروه مداخله، آموزه‌های اسلامی و روش مراقبه تغذیه با هدف جلب رضایت خداوند، آموزش داده شد. متغیرهای پژوهش دو ماه بعد در 98 بیمار، دوباره اندازه‌گیری شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 22، و آزمون های tمستقل و زوجی، کای اسکوار، دقیق فیشر و کوواریانس صورت گرفت.

یافته‌ها: پس از تعدیل اثر متغیرهای مخدوش گر، افزایش معنی‌دار خود مراقبتی تغذیه (002/0>p) و کاهش معنی دار وزن (05/0>p) بیماران گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل دیده شد. نتایج پژوهش بیانگر بهبود معنی دار اغلب شاخص ها در هر یک از گروه‌های آزمون و کنترل در مرحله پس از مداخله بود (001/0>p).

استنتاج: روش مراقبه اسلامی در ارتقای رفتارهای خود مراقبتی تغذیه و اصلاح شاخص وزن کارآیی داشت. به‌کارگیری این روش در کنترل بیماری‌های مزمن متاثر از عوامل رفتاری، توصیه می‌گردد.

شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 1N2016010325826IRCT