پاسخ ایمنی به واکسن هپاتیت B در کارکنان درمانی بیمارستان 17 شهریور آمل در سال 1392

Abstract

سابقه و هدف: واکسیناسیون از مهم‌ترین راه‌ها برای پیشگیری از هپاتیت B است. اما با توجه به این که برخی از افراد واکسینه شده علیه هپاتیت B، پاسخ دفاعی مناسبی نشان نمی‌دهند، این مطالعه به منظور بررسی میزان پاسخ ایمنی کارکنان درمانی بیمارستان 17 شهریور آمل نسبت به واکسینایون هپاتیت B انجام گردید. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی تعداد 117 نفر از کارکنان درمانی بیمارستان هفده شهریور آمل در سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان آنتی‌بادی ضد آنتی ژن سطحی هپاتیت B با روش الیزا روی نمونه سرمی آن‌ها اندازه‌گیری شد و نتایج با توجه به مدت زمان سپری شده از واکسیناسیون، سن و جنس مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی تعداد 117 نفر از کارکنان درمانی بیمارستان هفده شهریور آمل در سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان آنتی‌بادی ضد آنتی ژن سطحی هپاتیت B با روش الیزا روی نمونه سرمی آن‌ها اندازه‌گیری شد و نتایج با توجه به مدت زمان سپری شده از واکسیناسیون، سن و جنس مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. استنتاج: یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که انجام واکسیناسیون علیه هپاتیت B، تضمین کننده ایمنی کامل و مادام العمر افراد واکسینه شده نیست و ایمنی ایجاد شده در زنان بیش‌تر بوده و تحت تأثیر مدت زمان طی شده از آخرین دوز واکسن قرار دارد.