ارتباط علت با نتیجه درمانی شکستگی‌های بینی در اورژانس بیمارستان فارابی مشهد

Abstract

زمینه و هدف: شکستگی بینی، شایع‌ترین شکستگی صورت می‌باشد و عدم تشخیص صحیح و درمان مناسب منجر به بدشکلی‌های ساختمانی و عملکردی بینی می‌شود. در این مطالعه، شکستگی‏های بینی و ارتباط نتیجه‏ درمانی با علت شکستگی در مراجعه‏کنندگان به اورژانس گوش و حلق و بینی بیمارستان فارابی مشهد بررسی گردید. روش تحقیق: این مطالعه از نوع مقطعی است که بر روی 100 بیمار مراجعه‏کننده با شکستگی بینی انجام شده است. اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه، معاینه‏ بالینی و کلیشه رادیوگرافی جمع‌آوری شده است. جااندازی شکستگی بینی بین 7-5 روز بعد از آسیب صورت گرفته و محل آسیب به مدت 10-7 روز در گچ بوده است. از تمام بیماران گرافی‏های لازم گرفته شد. پس از جمع‌آوری اطلاعات، برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS (ویرایش 18) و آزمون آماری دقیق فیشر و مجذور کای استفاده شد. یافته‌ها: 63% بیماران در محدوده‏ سنی 20- 10 سال بودند. شیوع شکستگی بینی در مردان 5 برابر بیشتر از زنان بود. تصادف با وسایل نقلیه مهم‌ترین علت شکستگی بوده و شایع‌ترین علائم بالینی بیماران هنگام مراجعه بدشکلی ظاهری، حساسیت در لمس، ‌تورم و درد بود. در اغلب موارد (93%) از روش جااندازی بسته برای درمان استفاده شد. بیشترین علائم عدم رضایت از درمان به صورت قوز بینی، گرفتگی بینی، انحراف بینی و بدشکلی تیغه‏ی بینی گزارش شد (01/0P=). نتیجه‌گیری: بیشترین موارد رضایت از درمان مربوط به آسیب های ناشی از ورزش و دعوا است و بیشترین علائم عدم رضایت از درمان، به وجود آمدن قوز بینی و گرفتگی بینی می‌باشد.