بررسی تأثیر فلاشینگ وقفه‌ای بر فلبیت، نوع و مدت‌زمان بازماندن کاتتر ورید محیطی

Abstract

زمینه و هدف: ترومبوفلبیت از علل مهم ناکارآمدی کاتتر ورید محیطی به شمار می‌آید. تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای در محیط آزمایشگاه، بر پاک‌سازی مجرای کاتتر مؤثّر بوده اما کارآیی آن در محیط بالین مشخص نیست؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر فلاشینگ وقفه‌ای بر فلبیت، نوع و مدت‌زمان بازماندن کاتتر ورید محیطی بیماران انجام گرفت. روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 71 بیمار بستری‌شده در بخش داخلی و جراحی بیمارستان امام خمینی اسفراین پس از نمونه‌گیری به‌روش در دسترس، به‌صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای به‌صورت تزریق یک میلی‌لیتر از محلول نرمال‌سالین در عرض یک ثانیه، سپس وقفه کمتر از یک ثانیه و مجدداً تکرار تزریق و وقفه تا اتمام پنج میلی‌لیتر از محلول، انجام گرفت. پیامدهای این مطالعه فلبیت، مدت‌زمان و نوع بازماندن کاتتر بودند که هر 12 ساعت با استفاده از ابزار فلبیت جکسون و مشاهده مستقیم کاتتر مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: میزان بروز فلبیت در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود (0/001P<)؛ در ضمن دو گروه از نظر نوع بازماندن کاتتر تفاوت آماری معنی‌داری داشتند (0/001P<). میانه مدت‌زمان بازماندن کاتتر در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (0/001P<). نتیجه‌گیری: تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای می‌تواند موجب افزایش طول عمر کاتتر ‌شود و به‌عنوان یک روش کاربردی در محیط بالین پیشنهاد می‌گردد.