تأثیر روغن زیتون بر آسیب‌های ناشی از ایسکمی مغزی و خونرسانی مجدّد به مغز، در شروع القای ایسکمی در موش صحرایی

Abstract

زمینه و هدف: سکته مغزی، به‌عنوان سوّمین علّت مرگ و مهمترین عامل ناتوانی در دنیا به شمار می‌رود. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که روغن زیتون، دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی قوی در زمان ایسکمی مغزی است. مطالعه حاضر، با هدف بررسی محافظت عصبی احتمالی روغن زیتون بر ضایعه مغزی و اختلالات عصبی در مدل ایسکمی موضعی گذرا در موش صحرایی انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، از 30 سر موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار، در محدوده وزنی 270 تا 320 گرم استفاده شد. موش‌ها، در سه گروه (هر گروه 10 سر) شامل: گروه شاهد، گروه کنترل ایسکمی و گروه ایسکمی تیمارشده قرار گرفتند و آزمایش بر روی آنها انجام شد. ایسکمی مغزی، با 80 دقیقه انسداد شریان میانی مغز (MCAO) و 24ساعت خونرسانی مجدّد انجام گردید. روغن زیتون با دوز یک میلی‌لیتر بر کیلوگرم، به‌صورت داخل صفاقی، در شروع ایسکمی تزریق شد. ارزیابی اختلالات عصبی-حرکتی (NDS) و حجم ضایعه (رنگ‌آمیزی TTC) و مطالعات بافت‌شناسی، 24 ساعت پس از MCAO انجام گرفت. یافته‌ها: روغن زیتون، به‌طور معنی‌داری توانست حجم ضایعه را در قشر و جسم مخططبه‌ترتیب: 65% و 52% کاهش دهد؛ همچنین این روغن توانست اختلالات عصبی-حرکتی را در موش‌های ایسکمی‌شده، از 1/0±4/3 به 2/0±5/2 در گروه تیمارشده کاهش دهد. در بررسی‌های بافت‌شناسی، روغن زیتون، تعداد نورون‌های ائوزینوفیلیک و آسیب‌دیده نواحی ایسکمی را کاهش داد (001/0P<). نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که روغن زیتون، به‌طور مؤثّری آسیب‌های ایسکمی/خونرسانی مجدّد را کاهش داده و اختلالات عصبی-حرکتی را بهبود می‌بخشد؛ همچنین روغن زیتون به‌عنوان عامل محافظت‌کننده عصبی، قادر است از تخریب نورونی در ایسکمی مغزی موضعی گذرا و مرحله اولیه خونرسانی مجدّد جلوگیری نماید.