نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکاظمی, طوبیfa_IR
dc.contributor.authorقاسمی, مهساfa_IR
dc.contributor.authorتقوی شوازی, محسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:48:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:48:31Z
dc.date.available1399-08-23T00:48:31Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:48:31Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationکاظمی, طوبی, قاسمی, مهسا, تقوی شوازی, محسن. (1395). مقاله کوتاه: بررسی اپیدمیولوژیک مبتلایان به ترمبوز وریدهای عمقی در بیمارستان ولیعصر بیرجند از سال 1388 تا 1393. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند, 23(1), 86-91.fa_IR
dc.identifier.issn16072197
dc.identifier.issn2423-6152
dc.identifier.urihttp://journal.bums.ac.ir/article-1-1945-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/558183
dc.description.abstractزمینه و هدف: ترمبوز وریدهای عمقی (Deep vein Thrombosis)، در صورت تأخیر در تشخیص و درمان می‏تواند منجر به عوارض جدی مانند آمبولی ریه شود. با توجه به اهمیت ارزیابی و توصیف بیماری در هر جامعه، این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک بیمارانDVT انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی تمام بیمارانی که با تشخیص DVT در سال‏های 1388 تا 1393 در بیمارستان ولیعصر بیرجند بستری شدند، صورت گرفت. یک دانشجوی پزشکی آموزش‏دیده؛ با بررسی پرونده، شرح حال انترن، گزارش پرستار و دستورات پزشک معالج، پرسشنامه محقق‌ساخته را برای هر بیمار تکمیل کرد. سپس با بیماران به‌صورت تلفنی تماس گرفته شد و در مورد وضعیت بیمار از نظر عوارض بیماری، بستری مجدد و یا فوت سؤال و اطلاعات در پرسشنامه ثبت گردید. درنهایت داده‌ها، کدبندی و در نرم‌افزار SPSS (ویرایش 18) وارد شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری test-T و X2 در سطح معنی‏داری 05/0>P صورت گرفت.. یافته‌ها: در مدت مطالعه، 263 نفر با تشخیص DVT در بخش‏های قلب و داخلی بیمارستان ولیعصر بیرجند بستری شدند. 2/50درصد آنها مرد بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 45/18±84/55 سال بود. در 1/98درصد افراد، اندام تحتانی درگیر بود. شایع‌ترین عامل خطر بی‏حرکتی و کمترین عامل، سابقه خانوادگی DVT بود. بین عوامل خطر DVT و جنس، فقط سیگار معنی‏دار بود که در مردان شایع‌تر بود. 8/3درصد بیماران در طی 5سال به‌علت عوارض DVT فوت کردند. شش‌درصد عود بیماری و آمبولی ریه در 4/3%افراد، مشاهده شد. نتیجه‌گیری: شایع‌ترین عامل خطر DVT، بی‏تحرّکی است؛ بنابراین لازم است پیشگیری لازم در افراد پرخطر انجام شود تا احتمال بروز DVT کاهش یابد.fa_IR
dc.format.extent208
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بیرجندfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجندfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Birjand University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectترومبوز ورید عمقیfa_IR
dc.subjectآمبولی ریهfa_IR
dc.subjectاپیدمیولوژیfa_IR
dc.subjectاندام تحتانیfa_IR
dc.subjectجراحي عموميfa_IR
dc.titleمقاله کوتاه: بررسی اپیدمیولوژیک مبتلایان به ترمبوز وریدهای عمقی در بیمارستان ولیعصر بیرجند از سال 1388 تا 1393fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله كوتاهfa_IR
dc.contributor.departmentگروه قلب و عروق، مرکز تحقیقات آترواسکلروز وعروق کرونر، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، مرکز تحقیقات اترواسکلروز و عروق کرونر.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات آترواسکلروز وعروق کرونر، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.fa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue1
dc.citation.spage86
dc.citation.epage91


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد