| dc.contributor.author | حسینی, رستگار | fa_IR |
| dc.contributor.author | بابایی, پروین | fa_IR |
| dc.contributor.author | دمیرچی, ارسلان | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:48:23Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:48:23Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:48:23Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:48:23Z | |
| dc.date.issued | 2016-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-01-13 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | حسینی, رستگار, بابایی, پروین, دمیرچی, ارسلان. (1395). تأثیر مکمل‌دهی ویتامین D با دوزهای مختلف بر مقاومت به انسولین در موش‌های صحرایی اوارکتومی‌شده. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند, 23(1), 11-20. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 16072197 | |
| dc.identifier.issn | 2423-6152 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.bums.ac.ir/article-1-1870-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/558176 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: دیابت نوع 2 و کمبود ویتامین D، هر دو در دوران یائسگی بسیار شایع هستند. از آنجا که تأثیر مکمل‌دهی ویتامین D با دوزهای مختلف بر گلوکز خون، غلظت انسولین و مقاومت به انسولین نامعلوم است، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مکمل‌دهی ویتامین D با دوزهای مختلف بر چربی احشایی، گلوکز خون، غلظت انسولین و مقاومت به انسولین در موش‌های صحرایی اوارکتومی‌شده انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی ماده از نژاد ویستار، در 4 گروه 8 تایی شامل: سه گروه دریافت‌کننده مکمل ویتامین D (با دوز بالا، متوسط و پایین) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پس از 8 هفته مکمل‌دهی ویتامین D؛ وزن، قد، دور کمر، چربی احشایی و غلظت پلاسمایی گلوکز و انسولین اندازه‌گیری و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) و BMI محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی‌همبسته و تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) در سطح معنی‌داری 05/0˂P تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: بعد از هشت هفته برنامه مداخله‌ای؛ وزن بدن، BMI، اندازه دور کمر، چربی احشایی، انسولین، گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین در گروه‌های دریافت‌کننده ویتامین D با دوز بالا نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی‌داری پایین‌تر بود (05/0>P). مکمل‌دهی ویتامین D با دوز بالا در مقایسه با دوز متوسط و پایین، سبب کاهش معنی‌داری در سطح انسولین، گلوکز خون و شاخص مقاومت به انسولین گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف دوز بالای ویتامین D می‌تواند موجب بهبودی قابل ملاحظه در میزان گلوکز خون ناشتا، وضعیت عملکرد انسولین و مقاومت به انسولین ارزیابی‌شده با شاخص HOMA-IR شود و افزودن مکمل ویتامین D، اثر مثبت بر تحمل قند در موش‌های یائسه دارد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 360 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بیرجند | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Birjand University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | مکمل‌دهی | fa_IR |
| dc.subject | ویتامین D | fa_IR |
| dc.subject | اوارکتومی | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت به انسولین. | fa_IR |
| dc.subject | تغذيه | fa_IR |
| dc.title | تأثیر مکمل‌دهی ویتامین D با دوزهای مختلف بر مقاومت به انسولین در موش‌های صحرایی اوارکتومی‌شده | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله اصیل پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران. | fa_IR |
| dc.contributor.department | دکترای تخصصی فیزیولوژی، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه گیلان، رشت، ایران. | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. | fa_IR |
| dc.citation.volume | 23 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 11 | |
| dc.citation.epage | 20 | |
