بررسی ارزش تشخیصی پروکلسیتونین در پیلونفریت حادّ کودکان

Abstract

زمینه و هدف: عفونت ادراری در کودکان از عفونت‌های شایع دوران کودکی است که به دلیل رشد باکتری‌ها در دستگاه ادراری ایجاد می‌شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی مفید بودن پروکلسیتونین به عنوان مارکر قابل اطمینان برای افتراق عفونت ادراری با و یا بدون درگیری کلیه بود. روش تحقیق: 80 کودک مشکوک به اولین عفونت ادراری که به بیمارستان علی ابن ابیطالب یا درمانگاه اطفال، از خرداد86 لغایت آبان 88 مراجعه نمودند و با انجام کشت ادرار، عفونت ادراری آنها ثابت شد، وارد مطالعه شدند و علائم بالینی و نیز علائم آزمایشگاهی آنها شامل سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR)، پروتئین واکنشی C (CRP)، WBC و پروکلسیتونین سرم ثبت شد. بیماران بر اساس علائم بالینی آزمایشگاهی و اسکن رادیو ایزوتوپ، به دو گروه پیلونفریت حاد و سیستیت حاد (عفونت دستگاه ادراری تحتانی) تقسیم شدند. در این افراد، پروکلیستونین سرم به صورت نیمه‌کمّی اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: 50 کودک با میانگین سنی 50/3±89/4 سال با 30 کودک با میانگین 07/3±20/5 سال با یکدیگر مقایسه شدند. ESR، شمارش لکوسیتی و پروکلسیتونین (PCT) به طور معنی‌داری بین دو گروه اختلاف داشت (001/0>P) ولی CRP اختلاف نداشت. PCT که به روش نیمه‌کمّی اندازه‌گیری شد، با میزان کمتر از 5/0 به ترتیب با حساسیت، اختصاصی‌بودن، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به ترتیب 72%، 3/83%، 8/87%، 1/64% و به میزان بیشتر از 2 نیز با حساسیت، اختصاصی‌بودن، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به ترتیب 50%، 6/96%، 2/96، 7/53% در افتراق پیلونفریت از سیستیت کمک‌کننده بود. نتیجه‌گیری: PCT در افتراق عفونت ادراری فوقانی به تحتانی، حساس‌تر و اختصاصی‌تر ازCRP است و می‌تواند به عنوان مارکر زودرس در تشخیص عفونت ادراری تب‌دار در کودکان باشد.