بررسی آنژیوژنز در لوسمی‌های حاد و مقایسه آن با بافت طبیعی مغز استخوان

Abstract

زمینه و هدف: آنژیوژنز نقش عمده‌ای در تهاجم و متاستاز تومورهای بدن دارد. در برخی از سرطان‌ها رابطه بین آنژیوژنز و پیش‌آگهی بد بیماری بخوبی نشان داده شده است؛ اما در مورد آنژیوژنز در نئوپلاسم‌های هماتولوژیک مطالعات بسیار محدودی انجام شده است. تحقیق حاضر با هدف انجام مقایسه‌ای بین بافت طبیعی و درگیری لوسمیک مغز استخوان از نظر آنژیوژنز که با MVD Microvessel Density) ) ارزیابی می‌گردد، انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه مورد- شاهدی، بامراجعه به بایگانی بخش آسیب‌شناسی بیمارستان قائم (عج) مشهد، تعداد 30 مورد لوسمی حاد (بافت مغز استخوان) و30 مورد بافت طبیعی مغز استخوان انتخاب شدند. لام‌ها و بلوک‌های آنها استخراج و لام‌ها بازبینی شدند. پس از تایید نهایی از بلوک‌های پارافینی برش نازک تهیه شد و بر روی برش‌ها رنگ‌آمیزی ایمنوهیستوشیمی با نشانگر عامل رشد سلول‌های اندوتلیال (VEGF: Vascular Endothelial Growth Factor) انجام شد. پس از تهیه لام‌های مناسب، تعداد عروق کوچک یا MVD از شمارش عروق در نقاط با حداکثر تراکم عروقی (Hot Spot) در میدان دید میکروسکوپی با بزرگنمایی 400 برابر گزارش گردید.

یافته‌ها: میزان MVD یا آنژیوژنز در لوسمی حاد (2/20) به طور مشخصی بیشتر از افراد گروه شاهد (9/6) بود . از نظر آماری تفاوت در میزان MVD بین دو گروه بیماران مبتلا به لوسمی حاد و بافت طبیعی معنی‌دار بود (001/0 P< ).

نتیجه‌گیری: یافته‌های این تحقیق، نشان داد که آنژیوژنز در لوسمی حاد به طور مشخصی بیشتر از افراد گروه شاهد (دارای بافت طبیعی) است اما تفاوت چندانی بین دو گروه لوسمی حاد لنفوبلاستیک و میلوبلاستیک وجود ندارد .