اثر داروی والسارتان بر هورمون‌های محور هیپوفیز-گناد در موش‌های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار

Abstract

زمینه و هدف: والسارتان به عنوان آنتاگونیست گیرنده‌های آنژیوتانسین II (Ang II)، در درمان اختلالات فشار خون مورد استفاده قرار می‌گیرد و بر بافت‌های مختلف بدن دارای تأثیر است؛ لذا این مطالعه، با هدف بررسی اثر داروی والسارتان بر عملکرد محور هیپوفیز- گناد در موش‌های صحرایی ماده بالغ انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه، از 40 سر موش صحرایی ماده بالغ که به 5 گروه 8 تایی شامل: گروه‌های کنترل، شاهد و 3 گروه تجربی تقسیم شدند، استفاده گردید. در ابتدا، با تزریق عضلانی استرادیول والرات و پروژسترون، حیوانات هم سیکل شدند و سپس به حیوانات گروه شاهد، روزانه یک میلی‌لیتر روغن زیتون (حلال دارو) و به گروه‌های تجربی نیز روزانه دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، داروی والسارتان گاواژ گردید. حیوانات گروه کنترل، تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند. کلّیه تجویزها برای مدت 21 روز انجام و در روز پایانی، با خونگیری از قلب حیوانات و تهیه سرم مورد نیاز با کمک کیت‌های هورمونی مربوطه، میزان هورمون‌های FSH، LH، استروژن و پروژسترون اندازه‌گیری شد. داده‌ها با کمک آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک‌طرفه ANOVA و آزمون تعقیبی توکی، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج آنالیز آماری داده‌ها نشان داد که داروی والسارتان با دوزهای 200 و mg/kg400، باعث کاهش معنی‌دار هورمون‌های FSH، LH، استروژن و پروژسترون در سطح معنی‌داری 05/0P< می‌شود. نتیجه‌گیری: والسارتان به عنوان آنتاگونیست رسپتورهای Ang II، احتمالاً با مهار ترشح هورمون‌های گنادوتروپین و بلوکه‌نمودن اثر آنها بر سلول‌های فولیکولی، باعث کاهش هورمون‌های جنسی ماده می‌گردد.