بررسی تغییرات بافت بیضه و شاخصهای اسپرم در موش قطع نخاعی شده به روش Contusion در دوره حاد پس از آسیب

Abstract

زمینه و هدف: ناباروری یکی از مشکلات وابسته به آسیب نخاعی می‌باشد. به دنبال آسیب نخاعی کیفیت اسپرم همچون میزان زنده ماندن اسپرم، تحرک، ریخت طبیعی اسپرم تحت تاثیر قرار می‌گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تأثیر آسیب نخاعی به روش Contusion بر شاخصهای اسپرم و تغییرات بیضه انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی شاهددار تصادفی شده انجام شده، 75 سر موش از نژاد NMRI به صورت تصادفی در یکی از گروههای شاهد، بدل و آزمون مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه آزمون پس از لامینکتومی بدون آسیب به سخت شامه با یک وزنه 2 گرمی از فاصله 5/2 سانتیمتری به نخاع آسیب وارد شد. در گروه بدل فقط لامینکتومی صورت گرفت و گروه شاهد دست نخورده بود. ناحیه اپیدیدیم در گروه آزمون پس از گذشت یک روز، یک، دو، چهار و شش هفته و در گروه بدل و شاهد یک روز پس از آسیب برداشته و اسپرم آنها بررسی شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری ANOVA یک طرفه در سطح معنی‌داری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: این پژوهش نشان داد که آسیب نخاعی بر شاخصهای اسپرم تاثیرگذار است. در روز اول هیچ‌کدام از شاخصها با گروه شاهد اختلاف معنی‌دار نداشتند. در هفته اول و دوم میزان درصد ریخت طبیعی و درصد زنده ماندن با گروه شاهد اختلاف معنی‌دار داشتند (05/0>P) . در هفته‌های چهارم و ششم همه شاخصهای اسپرم با گروه شاهد اختلاف معنی‌داری نشان دادند شد (05/0>P) ؛ همچنین در بافت بیضه یکپارچگی غشای پایه لوله‌های منی‌ساز از بین رفته و ضخامت کپسول بیضه افزایش پیدا کرده بود؛ در مجموع ساختار بیضه تحت تاثیر قرار گرفته بود.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آسیب نخاعی از نوع له‌شدگی اثر قابل ملاحظه‌ای بر اسپرم دارد و کیفیت آن را کاهش می‌دهد و بر ساختار اسپرم اثر می‌گذارد.