| dc.contributor.author | رجبی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | سیاه کوهیان, معرفت | fa_IR |
| dc.contributor.author | اکبرنژاد, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | یاری, مرتضی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:42:43Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:42:44Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:42:43Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:42:44Z | |
| dc.date.issued | 2018-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1396-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | رجبی, علی, سیاه کوهیان, معرفت, اکبرنژاد, علی, یاری, مرتضی. (1396). مقایسه تاثیر دو تواتر مختلف تمرین هوازی با حجم یکسان و بی‌تمرینی متعاقب با آن بر سطوح هورمون آیریزین، پروفایل لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق دیابتی نوع 2. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند, 24(4), 291-305. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 16072197 | |
| dc.identifier.issn | 2423-6152 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.bums.ac.ir/article-1-2351-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557821 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: دیابت نوع 2 یک معضل مهم برای سلامت عمومی است که افراد زیادی درگیر آن هستند. تمرینات ورزشی و فعالیت بدنی نقش مهمی در پیشگیری و کنترل آن ایفا می‌کند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر دو تواتر مختلف تمرین هوازی با حجم یکسان و بی‌تمرینی متعاقب با آن بر سطوح هورمون آیریزین، پروفایل‌لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق دیابتی نوع 2 بود.
روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 36 زن چاق دیابتی نوع 2 به‌صورت تصادفی به سه گروه مساوی 12 نفر تقسیم شدند. گروه 1 و 2 به‌مدت 8 هفته (1=3 جلسه و 2= 6 جلسه در هفته، با حجم یکسان) تمرین هوازی با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه) انجام دادند. نمونه گیری‌ها در مرحله پیشآزمون، 48 ساعت و دو هفته پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد.
یافته‌ها: نتایج درون‌گروهی نشان داد متغیّرهای وزن، چربی بدن و شاخص توده بدنی تنها در گروه یک (کاهش) و مقاومت به انسولین (کاهش) و آیریزین (افزایش) در هر دو گروه تجربی، بعد از گذشت 8 هفته از مداخله، تغییر معنیداری داشتند (0/05P<). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه همراه با تست تعقیبی LSD، نشان‌دهنده اختلاف معنی‌دار در متغیّرهای وزن (0/036p=)، درصد چربی (0/001p=)، شاخص توده بدنی (0/008p=)، مقاومت به انسولین (0/001p=) و آیریزین (0/0001p=) در مرحله پس‌آزمون بین گروه‌های مختلف مطالعه بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، تأثیر تمرین ورزشی با مدت زمان بیشتر نسبت به تکرر در جلسات تمرینی کوتاه مدت در کنترل عوامل دخیل و مؤثّر در دیابت نوع 2 بارزتر بود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که زمان برنامه ورزشی، عامل مؤثّری در پیشگیری و کنترل بیماری دیابت نوع 2 می‌باشد که باید در طراحی و برنامه‌ریزی ورزشی مورد توجه قرار گیرد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 920 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بیرجند | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Birjand University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | آیریزین | fa_IR |
| dc.subject | ورزش هوازی | fa_IR |
| dc.subject | شاخص مقاومت به انسولین | fa_IR |
| dc.subject | دیابتی نوع 2 | fa_IR |
| dc.subject | زنان چاق | fa_IR |
| dc.subject | فيزيولوژي | fa_IR |
| dc.title | مقایسه تاثیر دو تواتر مختلف تمرین هوازی با حجم یکسان و بی‌تمرینی متعاقب با آن بر سطوح هورمون آیریزین، پروفایل لیپیدی و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق دیابتی نوع 2 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله اصیل پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی, دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 24 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 291 | |
| dc.citation.epage | 305 | |
