مقایسه اثر اندانسترون و متوکلوپرامید بر روی تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی آپاندکتومی و کوله سیستکتومی

Abstract

زمینه و هدف: داروهای متنوعی برای کنترل تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی استفاده می‌شود. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر اندانسترون با متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی شاهددار تصادفی‌شده، بر روی 90 بیمار کاندید عمل جراحی باز آپاندکتومی و کوله‌سیستکتومی مراجعه‌کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود، در سال 1395 انجام شد .بیماران به سه گروه مساوی دریافت‌کننده اندانسترون، متوکلوپرامید و پلاسبو تقسیم شدند. هر یک از داروهای اندانسترون، متوکلوپرامید و پلاسبو 30 دقیقه قبل از پایان عمل، به‌صورت وریدی به بیماران تزریق شد. سپس در ساعت‌های اول، ششم، دوازدهم و 24 ساعت پس از عمل جراحی، شدت تهوع و استفراغ بیماران بر اساس VAS ثبت گردید. یافته‌ها: میانگین سنّی کل بیماران 6/18±4/36 سال بود. تعداد 47 نفر (2/52%) مذکر و بقیه مؤنّث بودند. تعداد 63 نفر (70%) آپاندکتومی و 27 نفر (30%) عمل کوله‌سیستکتومی شدند. نتایج نشان داد که میانگین امتیاز شدّت تهوع در سه گروه تفاوت معنی‌داری داشت. این اختلاف مربوط به بیماران گروه اندانسترون با پلاسبو و گروه متوکلوپرامید با پلاسبو بود و بین دو گروه اندانسترون و متوکلوپرامید فقط در زمان‌های ساعت اول و ششم، تفاوت معنی‌دار وجود داشت. نتیجه‌گیری: تأثیر هر دو داروی اندانسترون و متوکلوپرامید در کنترل تهوع و استفراغ به‌طور معنی‌داری بیشتر از پلاسبو بود. اندانسترون طی ساعت اول و ششم پس از عمل، تأثیر بیشتری نسبت به متوکلوپرامید داشت.