بررسی رابطه هوش هیجانی با تنش شغلی در مدیران و کارکنان بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز

Abstract

زمینه و هدف: هوش هیجانی یک دسته از توانایی‏ها و مهارت‏های غیر شناختی است که توانایی فرد را در مقابله با فشارهای محیطی بویژه تنش ناشی از کار افزایش می‏دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه هوش هیجانی با تنش شغلی انجام شد.

روش تحقیق: این پژوهش به صورت توصیفی و بر روی 200 نفر از مدیران و کارکنان بیمارستان‏های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز در سال 1386 انجام شد. داده‏ها با استفاده از پرسشنامه‏های استانداردشده هوش هیجانی و تنش شغلی جمع‏آوری گردید. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون‏های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، آزمون تی و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی‏داری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: تفاوت معنی‏داری در میزان هوش هیجانی و تنش شغلی در دو جنس مشاهده شد (05/0>P). همچنین رابطه معکوس معنی‏داری بین هوش هیجانی با تنش شغلی مشاهده گردید (05/0>P). مؤلفه‏های هوش هیجانی، بویژه خود آگاهی، همدلی، خودانگیزی در پیش‏بینی تنش شغلی نقش معنی‏داری داشت.

نتیجه‌گیری: برخورداری از زیر مؤلفه‌های هوش هیجانی منجر به کاهش تنش شغلی خواهد شد. پیشنهاد می‏گردد کلیه سازمان‏ها، بویژه سازمان‏های پزشکی، برای ارتقا و بهبود هوش هیجانی و کاهش تنش شغلی نسبت به برگزاری دوره‏های آموزشی لازم مبادرت ورزند.