اثر آلفا-لیپوئیک اسید بر مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

زمینه و هدف: شواهد فراوانی در ارتباط با نقش آنتی‏اکسیدان‏ها در کاهش گلوکز خون، افزایش میزان حساسیت به انسولین و در نتیجه پیشگیری از پیشرفت بیماری دیابت نوع 2 وجود دارد. مطالعه کنونی به منظور بررسی اثر مکمل خوراکی آلفا-لیپوئیک اسید (ALA) بر سطح قند خون ناشتا (FBS)، انسولین ناشتا و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.

روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی، 57 بیمار (14 مرد و 43 زن) با میانگین سنی 6/8±5/53 سال، مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه‏کننده به درمانگاه مطهری شیراز، به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه مورد روزانه 300 میلیگرم مکمل ‌ ALA و گروه شاهد روزانه 3 عددکپسول دارونما، به مدت 8 هفته دریافت کردند. شاخص توده بدنی (BMI)، سطح FBS و انسولین ناشتا در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه‏گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‏افزار آماری SPSS و آزمون آماری تی زوجی و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: مقایسه وزن و BMI بین دو گروه در ابتدا و انتهای مداخله اختلاف معنی‏داری را نشان نداد. در گروه مورد، میانگین FBS و میزان مقاومت به انسولین در پایان مطالعه، در مقایسه با ابتدای مطالعه کاهش معنی‏داری داشت (به ترتیب 0001/0=P و 04/0=P)؛ در حالی که تفاوت معنی‏داری در غلظت انسولین ناشتا دیده نشد (43/0=P). اختلاف معنی‏داری بین میانگین تغییرات FBS و مقاومت به انسولین بین گروه مورد و شاهد در پایان مطالعه مشاهده شد (به ترتیب 001/0=P و 013/0=P).

نتیجه‌گیری: مصرف ALA در کاهش میزان مقاومت به انسولین موثر است و از این خاصیت می‏توان در پیشگیری از ابتلا به عوارض بعدی دیابت استفاده نمود.