بررسی همبستگی ‌رهبری اصیل و کارکرد شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی و تبیین نقش میانجی‌‌ سرمایه روان‌شناختی و سرمایه اجتماعی

Abstract

چکیده مقدمه: رهبری اصیل الگویی از رفتار رهبری شناخته می‌شود که با داشتن توانمندی‌های روانی مثبت،‌ توان ارتقای کارکرد شغلی را داشته باشد. سرمایه روانشناختی‌ و سرمایه اجتماعی نیز مفاهیم جدیدی هستند که ریشـه در رفتار سازمانی مثبت‌گرا داشته‌ و می‌توانند برای سازمان‌هـا مزیـت رقـابتی پایدار فراهم کنند. هدف: ‌ تعیین همبستگی رهبری اصیل با کارکرد شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان و تبیین نقش میانجی گری سرمایه روان‌شناختی و سرمایه اجتماعی‌. مواد و روش‌ها: پژوهش از نوع توصیفی_همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش ‌کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان، ‌دربرگیرنده کارکنان بخش اداری و مالی، 265 نفر، پزشکان 238 نفر و دیگر کارکنان بخش درمانی، 343 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. ‌ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد بود که پایایی پرسش‌های پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ 793/0 برآورد ‌و روایی سؤالات پرسشنامه به روش روایی محتوا و با کسب دیدگاه خبرگان پذیرفته شد. برای واکاوی داده‌های گرد آوری شده از روش مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد کمینه مربع‌های جزیی با نرم افزار آماری Smart PLS3 استفاده شد. نتایج: ‌‌رهبری اصیل به واسطه سرمایه روان‌شناختی و سرمایه اجتماعی تاثیر معنی‌داری بر کارکرد شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان دارد و نقش واسطه‌ای سرمایه روان‌شناختی در بخش اداری و مالی، پزشکان و سایر کارکنان درمانی به ترتیب (213/0)، (121/0) و (106/0)‌ و در سطح معناداری بالاتر از 96/1+ تبیین‌کننده تأثیر رهبری اصیل بر کارکرد شغلی است. همچنین، نقش واسطه‌ای سرمایه اجتماعی در بخش اداری و مالی، پزشکان و سایر کارکنان درمانی به ترتیب (292/0)، (094/0) و (100/0) و در سطح معناداری بالاتر از 96/1+ ‌تبیین‌کننده تأثیر رهبری اصیل بر کارکرد شغلی بود نتیجه‌گیری: این بدان معنی است که ‌رهبری اصیل با میانجی‌گری سرمایه روان‌شناختی و سرمایه اجتماعی جایگاه استوار‌تری در ‌کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان‌ ‌پیدا کرده که پیامد آن در کارکرد شغلی کارکنان‌ این سازمان نمایان می‌شود.