طراحی الگوی سنجش ارزش دارائی‌‌ انسانی برپایه رویکرد ارزش‌گذاری غیر‌پولی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان

Abstract

چکیده‌ مقدمه: توان ثبت ارزش دارایی انسانی در صورت‌‌ ما‌لی یکی از الزام‌های مدیریت منابع انسا نی نوین است. به ‌دلیل‌ اهمیت فزاینده‌ی نقش سرمایه انسانی در اقتصاد، پژوهش چشمگیری برای گسترش مفاهیم و روش‌های ارزیابی منابع انسانی انجام شده است که به عنوان حسابداری منابع انسانی‌ به رسمیت شناخته‌ شده‌ است . ‌هدف: طراحی مدل سنجش ارزش دارائی‌های انسانی با رویکرد ارزش‌گذاری غیر‌پولی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان و اولویت‌بندی شاخص‌های آن مواد و روش‌ها: به صورت ترکیبی بوده‌است‌ ابعاد و مؤلفه‌های موثر بر سنجش ارزش دارایی انسانی با مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی پیشینه تحقیق استخراج شد. گفتگوی نیمه‌‌ساختار‌مند با 45 نفر از استادان و مدیران ارشد‌ دانشگاه به روش نمونه‌گیری هدفمند قضاوتی(نظری) انجام شد .واکاوی کیفی داده‌های مصاحبه به روش تحلیل محتوا و دسته‌بندی شاخص‌ها با کد‌گذاری باز ومحوری و انتخابی انجام شد. حجم نمونه با‌‌ فرمول کوکران و ضریب اطمینان 5درصد به تعداد 376 نفر محاسبه شد. سپس، نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای از بین رسته‌های شغلی دانشگاه و نمونه‌گیری تصادفی ساده (نامحدود) با استفاده از جدول اعداد‌ تصادفی در داخل رسته‌های انتخابی انجام شد. پس از توزیع پرسشنامه و گرد‌آوری آرای این تعداد از کارکنان دانشگاه‌، تحلیل عاملی‌ اکتشا فی و تاییدی و سلسله‌مراتبی بر‌‌ داده‌های پرسشنامه‌ انجام شد . نتایج: مدل سنجش ارزش دارایی انسانی با 5 بعد دربرگیرنده‌ قابلیت با مؤلفه‌های‌ دانش، رهبری، مهارت، نوآوری و بعد کارکرد با مؤلفه‌های بهره‌وری، مشارکت‌، وظیفه‌شناسی و بعد پتانسیل با مؤلفه‌های‌ تحصیلات، استعداد و بعد نگرش با مؤلفه‌های ‌فروتنی، تعهد‌ سازمانی، صداقت، رضایت‌شغلی، تعادل کار و زندگی، هویت سازمانی و بعد جو سازمانی با مؤلفه‌های آمادگی تکنولوژی‌، فرهنگ سازمانی و اولویت منابع انسانی ارائه شد. نتیجه‌گیری: از مؤلفه‌ها، صداقت، رهبری،‌ اولویت منابع انسانی،‌ بهره‌وری فرد و از ابعاد 5 گانه قابلیت،‌‌ بالاترین اولویت در نمونه‌ها را داشت .