نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی, دکترسیده ساراfa_IR
dc.contributor.authorاحدی, دکترحسنfa_IR
dc.contributor.authorخلعتبری, دکترجوادfa_IR
dc.contributor.authorمنشئی, دکترغلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorکوه‌منایی, دکترشاهینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:38:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:38:40Z
dc.date.available1399-08-23T00:38:40Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:38:40Z
dc.date.issued2018-01-01en_US
dc.date.issued1396-10-11fa_IR
dc.identifier.citationموسوی, دکترسیده سارا, احدی, دکترحسن, خلعتبری, دکترجواد, منشئی, دکترغلامرضا, کوه‌منایی, دکترشاهین. (1396). اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فشار روانی، احساس تنهایی و قند خون مبتلایان به دیابت‌. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 26(104), 72-79.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-1576-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557490
dc.description.abstractمقدمه: درمان‌های روانشناختی از درمان‌هایی هستند که در کنار مداخله دارویی می‌تواند از آثار بی‌اندازه بیماری دیابت بکاهند.‌ البته کاربست این روش‌های درمانی نیازمند پشتوانه‌ی تجربی بسیار نیرومند است. هدف: تعیین اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فشار روانی، احساس تنهایی و قند خون مبتلایان به دیابت. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی پژوهش دربرگیرنده همه بزرگسالان دچار دیابت نوع 1 و 2 شهرستان رشت بود که در سه ماهه اول سال 96 به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مرتبط مراجعه کرده بودند که از بین آنها نخست صد نفر به‌صورت در دسترس به پرسشنامه‌های پریشانی ادراک شده کوهن و همکاران‌ و نیز احساس تنهایی راسل و همکاران‌(1996) پاسخ دادند و قند خون آنها با آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله اندازه‌گیری شد. از بین آنها 30 نفر به ‌صورت هدفمند و برای همگون بودن از نظر دیگر ویژگی‌ها انتخاب‌شده و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جای گزاری شدند. گروه آزمایش مورد مداخله با 8 جلسه درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)‌ قرار گرفتند‌، سپس، بار دیگر داده‌های مربوطه گرد‌آوری شد. داده‌ها برای بررسی فرضیه‌های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره واکاوی شد. نتایج: یافته‌های آزمون مانکوا نشان می‌دهد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش معنی‌دار میزان فشار روانی و احساس تنهایی در گروه آزمایش پس از کنترل اثر پیش آزمون شده (05/0 p<) و در مورد قند خون تفاوت معناداری ایجاد نکرده است (05/0p>). نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش بر کارایی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش فشار روانی و احساس تنهایی مبتلایان به دیابت پافشاری می‌کند.fa_IR
dc.format.extent204
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهد/ گروه‌درمانی/ فشار روانی/ احساس تنهایی/ دیابتfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleاثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فشار روانی، احساس تنهایی و قند خون مبتلایان به دیابت‌fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری تخصصی روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار روانشناسی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابنfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار روانشناسی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات اختلالات رشد کودکان،بیمارستان ۱۷ شهریور،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی گیلان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue104
dc.citation.spage72
dc.citation.epage79


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد