تغییر گلیکوزآمینوگلیکان‌ها در بافت مغز رت‌های دیابتی

Abstract

چکیده مقدمه: دیابت ملیتوس بر متابولیسم اجزای ماتریکس خارج سلولی از جمله گلیگوز آمینوگلیگان‌ها مؤثر است. گرچه این تغییرها امروزه مورد توجه قرار گرفته، ولی تغییر گلیکوزآمینوگلیکان‌ها در بافت مغز رت‌های دیابتی، کمتر بررسی شده است. هدف: بررسی تغییرها گلیکوزآمینوگلیکان‌ها در مغز رت دیابتی. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه تجربی، 20 سر رت از نژاد ویستار با وزن حدود 250-200 گرم به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایشی(دیابتی) و شاهد (غیردیابتی) تقسیم شدند. گروه آزمایشی با تزریق یک نوبت آلوکسان به میزان mg/kg120، دیابتی شدند. 3 ماه بعد از تزریق، از مغز رت‌های دیابتی و شاهد، برش‌های بافتی تهیه شد و پس از رنگ‌آمیزی با اشمورل، هماتوکسیلین - ائوزین و (CEC) Critical Electrolyte Concentration ، بافت‌ها ارزیابی شدند. نتایج: از بین گلیکوز آمینوگلیکان، میزان هپارین سولفات در بافت مغز رت‌های دیابتی شده کاهش یافت که با استفاده از رنگ‌آمیزی CECنشان داده شد در رنگ‌آمیزی اشمورل نیز هیچگونه رسوب داخل سلولی، بخصوص رنگدانه‌های لیپوفوشین، در داخل نورون‌ها دیده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه هپارین سولفات نقش مهمی در عمل طبیعی بافت عصبی و همچنین ترمیم این بافت دارد، لذا کاهش آن که یکی از گلیکوزآمینوگلیکان‌هاست، می‌تواند باعث آسیب عصبی و اختلال عملکرد مغز شود.