اثر تزریق سیستمیک وازوپرسین بر تعدیل واکنش های اضطراب در موش سوری
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
89.78کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
چکیده
مقدمه: شواهد قبلی نشان می دهند که احتمالا وازوپرسین بعنوان یک نروترانسمیتر می تواند در تعدیل واکنش های اضطرابی نقش داشته باشد.
هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش وازوپرسین بر تعدیل اضطراب در مدل ماز بعلاوه‌ای شکل مرتفع بوده است.
مواد وروش ها: در این پژوهش از موشهای سوری نر با میانگین وزنی 30 - 25 گرم استفاده گردید. در ابتدا حیوانات به طور تصادفی به سه گروه آزمایش و کنترل تقسیم گردیدند. سپس به گروه های آزمایش وازوپرسین g/Kg μ10-5 و به موشهای گروه کنترل هم‌حجم آن نرمال سالین 10 دقیقه قبل از آزمون بصورت داخل صفاقی تزریق شد. سپس موش‌ها در جهت افزایش فعالیت حرکتی و حس کنجکاوی به مدت 5 دقیقه دریک جعبه با دیواره های مشکی قرار داده شدند و پس از آن در فواصل زمانی تنظیم شده به ماز بعلاوه ای منتقل گردیدند وبه مدت 5 دقیقه شاخص‌های استاندارد ارزیابی اضطراب از طریق مشاهده در آنها بررسی وثبت گردید.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که وازوپرسین در هر دو دوز در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری موجب افزایش تعداد ورود و درصد مدت زمان سپری شده برروی بازوی باز شده است (P
کلید واژگان
اضطرابموش
وازوپرسین ها
تخصصي
شماره نشریه
53تاریخ نشر
2005-04-011384-01-12
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی گیلانشاپا
2008-40482008-4056
