بررسی شیوع عفونت سل در مبتلایان به دیابت شهر قزوین

Abstract

چکیده مقدمه : در مطالعات مختلف عموما دیابت به عنوان یکی ازمهم‌ترین عوامل فعال‌کردن سل نهفته مطرح شده است. هدف: تعیین شیوع عفونت سل در مبتلایان به دیابت در استان قزوین. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش سرشماری از فروردین 1384 لغایت بهمن 1385 در مرکز آموزشی - درمانی بوعلی قزوین انجام شد. آزمایش PPD در کلیه مراجعان درمانگاه دیابت این مرکز انجام شد و کسانی که PPD منفی داشتند ازآنتی ژن‌توکسوئیدکزاز برای بررسی CMI استفاده شد. در افراد PPD مثبت معاینه کامل و رادیوگرافی ریه انجام شد و در صورت نبودن علائم غیرطبیعی برای کموپروفیلاکسی معرفی شدند. درکلیه مراجعان در وجود هرگونه علائم بالینی یا رادیوگرافی به نفع توبرکولوز، آزمایش گستره خلط انجام شد و موارد توبرکولوزهای فعال کشف شده برای درمان به مراکز بهداشتی معرفی شدند. نتایج: در مجموع در 571 نفر تست PPD انجام شد. سفتی در 415 نفر(7/72%) بین صفر تاپنج میلی‌متر، 86 نفر (1/15%) 5 تا 10 میلی‌متر، 47 نفر (2/8%)10 تا 15 میلی‌متر و 23 نفر (4%) بیش از 15 میلی متر بود. میزان آنرژی در بیماران دچار دیابت 6/27% بدست آمد. در این بررسی 4 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت شناسائی شدند. (active case finding)در کلیه موارد کشف شده ابتلا در قله ریه و در 3 نفر از 4 مورد در رادیوگرافی حفره دیده شد. نتیجه‌گیری: در این مطالعه 3/12% افراد، PPD بیش از 10 میلی متر داشتند. میزان آنرژی در مبتلایان به دیابت قابل مقایسه با جمعیت عمومی است. در عین‌حال یافتن 4 بیمار با TB اسمیر مثبت ریوی در این مطالعه مؤید شیوع بالای سل اسمیرمثبت در مبتلایان به دیابت در مقایسه با موارد قابل انتظار در جامعه است.