روانسنجی مقیاس ناتوانی پرسشنامه بررسی عمومی خانگی(DI-GHS) در سالمندان مقیم خانه سالمندان

Abstract

چکیده مقدمه: به منظور بررسی ناتوانی در سالمندان استفاده از ابزارهای مختلفی پیشنهاد شده‌است. یکی ازاین ابزارها, مقیاس ناتوانی پرسشنامه بررسی عمومی خانگی(DI-GHS) است. هدف: بررسی روایی و پایایی DI-GHS در سالمندان مقیم خانه سالمندان گلابچی کاشان. مواد و روش‌ها: نمونه‌ها به صورت سرشماری در مرکز سالمندان گلابچی کاشان در تابستان 1386 انتخاب شدند(100=n ). ضریب توافق بین افراد ارزیاب بررسی شد. ثبات داخلی پرسشنامه از طریق همبستگی هر یک از پرسش‌ها با نمره کل پرسشنامه, ضریب آلفای کرونباخ و دو نیمه‌کردن تعیین شد. برای تعیین روایی از شیوه روایی همزمان, آنالیز عاملی اکتشافی و مقایسه گروه‌های شناخته شده استفاده شد. اطلاعات با SPSS-16 و استفاده از ضریب همبستگی پیرسون, ضریب همبستگی درون طبقه‌ای(ICC), کاپا, اسپیرمن براون, گاتمن, آلفای کرونباخ, آزمون کروسکال والیس و آنالیز عاملی به روش مولفه‌های اصلی با چرخش واریماکس تجزیه و تحلیل شد. نتایج: ضریب توافق بین افراد ارزیاب در ارتباط با هر یک از گویه ها در حد عالی (8/0> کاپا) و ICC در ارتباط با کل ابزار 992/0 بود. ضریب ثبات داخلی ابزار 95/0-9/0 محاسبه شد. روش همبستگی هر پرسش با نمره کل این ابزار را پایا تشخیص داد. اعتبار همزمان آن با نسخه اولیه مقیاس بارتل(91/0- = r , 0001/0>p)تایید شد؛ مقایسه گروه‌های شناخته شده روایی ابزار را مسجل ساخت(0001/0>p).آنالیز عاملی نیز حاکی از دو عاملی بودن مقیاس بود. نتیجه گیری: ترجمه فارسی DI-GHS جهت سنجش ناتوانی در سالمندان مقیم خانه سالمندان گلابچی کاشان ابزاری روا و پایا است.