نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorابراهیمی, محمودfa_IR
dc.contributor.authorبستانی املشی, طیبهfa_IR
dc.contributor.authorنیکدوست, مهریfa_IR
dc.contributor.authorحسینی نژاد, جوادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:37:43Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:37:43Z
dc.date.available1399-08-23T00:37:43Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:37:43Z
dc.date.issued2006-07-01en_US
dc.date.issued1385-04-10fa_IR
dc.identifier.citationابراهیمی, محمود, بستانی املشی, طیبه, نیکدوست, مهری, حسینی نژاد, جواد. (1385). مقایسه هزینه درمانی هپارین استاندارد با هپارین با وزن ملکولی پایین در درمان ترومبوز وریدهای عمقی. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 15(58), 68-72.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-467-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557418
dc.description.abstractچکیده مقدمه: ترومبوز وریدهای عمقی(DVT) یکی از بیماری‌های شایع عروقی است که سالانه میلیون‌ها نفر را در سراسر دنیا مبتلا می‌کند. عارضه مهم DVT یعنی آمبولی ریه خطرهای زیادی از جمله مرگ و میر را به همراه دارد. درمان صحیح و به‌موقع بیماران کمک بزرگی به زندگی آنها خواهدکرد. از مدت‌ها پیش هپارین استاندارد یا شکسته نشده (UFH) درمان انتخابی برای این مورد بوده است. ولی در سال‌های اخیر با تولید هپارین با وزن مولکولی پایین(LMWH ) و مشخص شدن مزایای آن نسبت به هپارین استاندارد، مسأله درمان بیماران با هپارین با وزن مولکولی پایین به‌جای هپارین معمولی مطرح شده است هدف: مقایسه هزینه درمانی هپارین استاندارد با هپارین با وزن مولکولی پایین در درمان DVT. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 125 پرونده بیمار مبتلا به DVT که طی سال‌های83-1381 در بخش قلب بیمارستان ‏امام رضا (ع) مشهد بستری شده بودند، انجام شد، میانگین تعداد روزهای بستری و هزینه‌های بیمارستانی در درمان با UFH، شامل هزینه‌های بستری، خدمات پرستاری، تجویز هپارین وریدی، آزمایش‌های معمول برای بیماران بستری و آزمایش aPTT و نیز هزینه‌های متفرقه شامل سرم و ... و هزینه درمان سرپایی باLMWH از پرونده‌ها استخراج شد و اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS ارزیابی شد. نتایج : میانگین تعداد روزهای بستری بیماران 57/2±48/8 روز بود. متوسط تعداد تخت‌های اشغال شده نزدیک 500 شب تخت در سال بود. هزینه درمان با UFHوریدی برای هر بیمار معادل 080/942 ریال و هزینه درمان با LMWH (انوکساپارین) معادل 000/760 ریال بدست آمد . نتیجه‌گیری: با توجه به مزایای LMWH اعم از صرفه اقتصادی، کاهش اشغال تخت‌های بیمارستانی، عملکرد فردی و اجتماعی بهتر بیمار، عوارض کمتر و استفاده ساده‌تر می‌توان حداقل در بیماران با ریسک پائین، به جای بستری و هپارین وریدی LMWH استفاده کرد.fa_IR
dc.format.extent142
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectترومبوز وریدیfa_IR
dc.subjectهپارینfa_IR
dc.subjectهزینه‌های مراقبت‌های بهداشتیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمقایسه هزینه درمانی هپارین استاندارد با هپارین با وزن ملکولی پایین در درمان ترومبوز وریدهای عمقیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue58
dc.citation.spage68
dc.citation.epage72


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد