ارزیابی کلینیکی شاخص‌های توموری CEA و CA15-3 در بیماران مبتلا به سرطان پستان

Abstract

چکیده مقدمه: شاخص‌های توموری روش‌های مناسبی برای بدست آوردن اطلاعات در برخی از بدخیمی ها هستند ضمن آن‌که ارزان بوده و استفاده از آن‌ها نیز آسان است. هدف: بررسی ارزش CEA و CA15-3 در بیماران دچار کارسینومای پستان. مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت گذشته‌نگر بر 604 بیمار (میانه سنی 47 سال) که برای درمان به بخش انکولوژی در بیمارستان‌های امید و قائم مشهد ( ایران) بین سال‌های 1378 تا 1383مراجعه کرده بودند، انجام شد. CEA (حد طبیعی ng/ml 5) وCA15-3 (حد طبیعی U/ml 40) برای تمام بیماران به روش رادیوایمونواسی اندازه گیری شده بود( بین یک تا 10 دفعه). نتایج: مرحله یک تا چهار بیماری در ابتدای مراجعه بترتیب در 25 ، 370، 165 و 44 نفر مشاهده شد. با میانه مدت پی‌گیری 18 ماه ، از 560 بیمار غیر متاستاتیک، 76 نفر(6/13%) در حین پیگیری عود کردند. حساسیت اندازه‌گیری CEA و CA15-3 در بیماران با متاستاز آشکار یا تا یک ماه قبل از کشف عود به‌ترتیب 4/56% و 90% بود. CEA وCA15-3 2 تا 8 ماه قبل از کشف متاستاز در 44 بیمار اندازه گیری شده بودند که افزایش سطح این شاخص‌ها به‌ترتیب در7 ( 9/15%) و23نفر ( 2/52%) مشاهده شد. در 249 بیمار بدون عود که بیش از 18 ماه پیگیری شده بودند، افزایش کاذب سطح CEA و CA15-3 بترتیب در 7 ( 8/2%) و 4 نفر ( 7/1%) دیده شد. نتیجه‌گیری: کم بودن تعداد موارد مثبت کاذب در بیماران بدون عود نشان دهنده اختصاصی بودن مطلوب برحسب دو شاخص است. حساسیت CA15-3 در کشف بیماری متاستاتیک واضح بالا است. اما به هر حال حساسیت آن در بیماران با وسعت کم بیماری نسبتا پائین است. حساسیت CEA نسبت به CA15-3 خیلی کمتر است. اما نتیجه مثبت آن می تواند نتیجه CA15-3 را در موارد عود بیماری تائید کند.