بررسی آگاهی و نگرش دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان دربارۀ ویروس پاپیلومای انسانی

Abstract

مقدمه: ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان شایع­ترین بیماری منتقل شونده آمیزشی، ارتباط مستقیمی با سرطان دهانه رحم دارد. تعیین سطح آگاهی و نگرش نکته‌ای بنیادین در جهت تدوین مناسب­ترین راهبرد در برنامه­ریزی­های موثر مداخله­ای است. دانشجویان پزشکی به عنوان مراقبان سلامت عمومی در آینده می­توانند آگاهی جامعه درباره سرطان سرویکس و نحوه پیشگیری از آن را افزایش دهند.

هدف: تعیین آگاهی و نگرش در مورد HPV در دانشجویان علوم پزشکی.

مواد و روش­ها: در این مطالعۀ مقطعی، 201 دانشجوی پزشکی با استفاده از نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شد و پرسشنامه­ای دربردارنده دو بخش آگاهی (36 سوال) و نگرش (9 سوال) بکار رفت. نمره­های بالاتر از میانگین به­عنوان آگاهی و نگرش دلخواه دیده شدند. برای بررسی روایی، CVI و CVR برآورد شد که مقادیر هر دو مورد بالای 90% بود. پایایی با آلفا کرونباخ که بالای 80% بود، تعیین شد. داده­های گرد آوری شده با نرم­افزار SPSS، نسخه 19 واکاوی شد.

نتایج: میانگین سنی واحدها، 66/1 ± 08/24 ساله و 2/56% آنان زن بودند. 1/83% دانشجویان مورد مطالعه داده­های خود در ارتباط با HPV را از دوره تحصیلی و درس­های پزشکی کسب کرده بودند. میانگین نمره­های بدست آمده از پرسشنامه آگاهی 37/4 ± 9/18 بود که در 2/57% واحدها در سطح نامطلوب بوده است. وضعیت میزان آگاهی پاپیلومای انسانی تنها با سن (002/0P=)، گذراندن درس ویروس شناسی (0001/0P=) و منابع کسب داده ها (038/0P=) ارتباط معنی­دار داشت. میانگین نمرات پرسشنامه نگرش 29/3 ± 57/23 بود که 2/57 % نگرش دلخواه داشتند. نگرش پاپیلومای انسانی تنها با گذراندن درس ویروس شناسی (01/0P=) و منابع کسب اطلاعات (007/0P=) ارتباط معنی­دار داشت. همبستگی مثبت نمرات آگاهی و نمرات نگرش در بین دانشجویان علوم پزشکی دیده شد (0001/0P<).

نتیجه­گیری: با توجه به نامطلوب بودن نمرات اگاهی نیمی از دانشجویان پزشکی در مورد ویروس پاپیلومای انسانی، پیشنهاد می شود برنامه­های آموزشی برای بالا بردن آگاهی دانشجویان در دوره تحصیل در مورد HPV تدوین شود. همچنین، در مورد برنامه های آموزشی درباره HPV در مقاطع علوم پایه و کارآموزی نیاز به بازبینی و یکپارچگی مباحث بویژه در مقطع علوم پایه در راستای تأمین نیازهای آموزشی بالینی وجود دارد.