عفونت‌های کاتتر ورید مرکزی در بیماران‌ تحت همودیالیز‌

Abstract

چکیده مقدمه‌: کاتترهای ورید مرکز‌ی‌ بیشتر به عنوان‌ یکی از راه‌های دسترسی عروقی در بیمارانی که نیاز به دیالیز دارند‌، مورد استفاده قرار می‌گیرد.‌ استفاده از این کاتترها، ‌دارای عوارضی مانند عفونت محل کاتتر است ‌که ‌می‌تواند منجر به افزایش مدت بستری در بیمارستان‌، مرگ و میر و افزایش هزینه ‌های درمانی شود‌. شایع‌ترین شکل عفونت در ارتباط با کاتتر ورید مرکزی، عفونت محل ورود آن است.‌ هدف: تعیین عفونت‌های کاتتر ورید مرکزی در بیماران تحت ‌همودیالیز مرکز آموزشی پژوهشی و درمانی رازی رشت. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر 170 بیمار همودیالیزی مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی در مدت یک سال انجام شد. برای گرد‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ای دربرگیرنده اطلاعات دموگرافیک و اطلاعاتی در مورد معیارهای ظاهری عفونت استفاده شد. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS v.21 و آزمون‌های آماری کای‌اسکولر و رگرسیون لوجستیک انجام شد. نتایج: 3/58‌% شرکت‌کنندگان مرد و 3/39‌% خانه‌دار بودند. میانگین و انحراف معیار سن نمونه‌ها 8/13±5/56 ‌ساله بود. شایع‌ترین نشانه عفونت، تب بود (4/77%). 8/98‌% بیماران کاتتر ورید ژگولار داخلی راست و 2/45‌% پیشینه مصرف آنتی‌بیوتیک برای شست و شوی کاتتر داشتند. عفونت کاتتر با سن‌(03/0=p)، شغل(01/0=p)، شغل همسر‌(03/0=p)‌، تحصیلات‌(001/0>p) و سابقه مصرف آنتی‌بیوتیک‌(0001/0>p) ارتباط ‌آماری معنی‌دار داشت. سن‌(007/0=p) و مدت کارگذاری کاتتر‌(069/0=p) به عنوان متغیرهای پیش‌بینی‌کننده عفونت کاتتر بودند به طوری که شانس بروز عفونت در افراد زیر 40 سال نسبت به بالای 60 سال‌، 8/3 برابر بود. نتیجه‌گیری: عوامل سن و مدت کارگذاری کاتتر می‌تواند در پیش‌بینی عفونت کاتتر ورید مرکزی نقش داشته باشد.