بررسی آلودگی انگلی سبزیهای خوراکی در شهر رشت

Abstract

چکیده مقدمه‌: مصرف سبزیهای آلوده نقش مهمی در ابتلای افراد به عفونت‌های انگلی دارد. آلودگی انگلی ‌سبزیها می‌تواند در مزرعه یا در زنجیره عرضه رخ دهد. آگاهی از میزان و انواع انگل‌های منتقله توسط سبزیها در موقعیت های زمانی و مکانی مختلف ارزش بهداشتی دارد. هدف: تعیین میزان آلودگی انگلی سبزیجات عرضه شده در بازار رشت می باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی_‌تحلیلی 342 نمونه از 12 نوع سبزی آزمایش شد. سبزیها از بازار ‌شهر رشت به روش تصادفی گرد‌آوری شد و 200 گرم از هر نمونه با آب حاوی دترجنت شسته و آب حاصل از شستشو سانتریفیوژ شد. رسوب بدست آمده با میکروسکپ نوری به روش مستقیم از نظر وجود انگل بررسی شد. داده‌ها با نرم‌افزار‌SPSS.21 و آزمون‌های آماری‌t و کای دو واکاوی شد. نتایج‌: انگل‌های بیماریزای انسان در 1/ 4% از نمونه‌های سبزی شناسایی شد. به طور کلی 3/5% سبزیها به انواعی از ارگانیسم‌های انگلی بیماریزا و غیر بیماریزا آلوده بودند. انواعی از انگل‌ها از سبزیهایی مثل گشنیز، شاهی، جعفری، نعناع، چوچاق و خالی‌واش جدا شد. آلودگی انگلی سبزیهای محلی مانند چوچاق و خالی‌واش بیش از سبزیهای غیر‌محلی بود (006/0< p). در این بررسی، شش نوع انگل کرمی بیماریزای انسان از قبیل کرم قلابدار، توکسوکارا، تریکوسترونژیلوس، تریکوریس، استرونژیلوئیدس، دیپلوسکاپتر و دو نوع آمیب آزاد‌زی از جنس آکانتامبا و نگلریا و سه نوع تک‌یاخته غیربیماریزا از انواع آمیب ( آنتامبا کلی، آندولیماکس نانا، گونه‌ای از جنس آنتامبا) یافت شد. بیشترین میزان آلودگی انگلی در چوچاق دیده شد. گر‌چه آلودگی انگلی سبزیها در فصل‌های گرم سال شایع‌تر بود ولی در فصول مختلف تفاوت آماری معنی‌دار دیده نشد‌(‌133/0< p). تخم و لارو نماتود‌های آزادزی در 8/65% نمونه‌های سبزی وجود داشت. نتیجه‌گیری: انواعی از انگل‌های کرمی و تک‌یاخته‌ای در سبزیهای مورد بررسی شناسایی شد. سبزیهای محلی بیش از سبزیهای کاشته شده در خارج از استان به انگل آلوده بودند. به‌ طور کلی میزان آلودگی انگلی این سبزیها کمتر از حد انتظار بود. برای پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های انگلی، دقت بیشتر در شستشوی سبزیجات به ویژه انواع محلی پیشنهاد می‌شود.