بررسی عوارض چشمی در بیماران بعد از عمل پیوند کلیه

Abstract

امروزه با توجه به پیشرفتهای ایمنولوژیکی و تکنیکهای جراحی و افزایش عوارض همودیالیز، تعداد افرادیکه پیوند کلیه می شوند افزایش یافته و با توجه به مصرف زیاد داروهای ایمنوساپروسیو، عوارض چشمی پیوند کلیه نیز افزایش یافته است. لذا تشخیص زودرس و درمان به موقع این عوارض می تواند از پیدایش عواقب مهم جلوگیری کند. هدف ما از این مطالعه بررسی شیوع عوارض چشمی بعد از عمل پیوند کلیه و ارتباط آن با سایر عوامل مانند سن، جنس، نوع پیونددهنده، مدت دیالیز و نارسائی کلیه بود. این مطالعه به صورت توصیفی در 42 بیمار که سابقه بیماری و جراحی چشم نداشتند انجام شد.روش کار به این صورت بود که بیماران یک روز قبل از عمل پیوند کلیه معاینه کامل چشم شده و همان روز 500 میلیگرم متیل پردنیزولون به صورت IV دریافت کرده که تا دو روز بعد از عمل ادامه داشته و بعداً تبدیل به 20 میلیگرم پردنیزولون خوراکی می شد. همچنین بعد از عمل سیکلوسپورین A و ازاتیوپرین به ترتیب با دوز 5 و 1 میلیگرم به ازای یک کیلوگرم وزن بدن شروع شده و تا آخر مدت پیگیری ادامه می یافت. نتایج بعد از عمل با تستهای Chi- square و Mann Whitney U مقایسه شدند. ازکل‌بیماران یک مورد (2%) از جسد، 27 مورد (64%) از اهداکننده فامیل و 14 مورد (34%) از اهداکننده غیرفامیل پیوند شدند. 32 مورد (76%) مذکر و 10 مورد (24%) مونث بودند. سن متوسط بیماران 4/34 سال (54-14) که بطور متوسط 6/12 ماه (24-6) پیگیری شدند. شایع ترین عارضه چشمی کاتاراکت بود (45%) ولی ارتباط معنی داری بین کاتاراکت و دوز استروئید ، سن، جنس، نوع پیوند، مدت دیالیز و نارسائی کلیه وجود نداشت. در 7% موارد گلوکوم ایجاد شد که از نوع زاویه باز بود. در 5% موارد کراتیت هرپسی از نوع دندرتیکی ایجاد که دو طرفه، متعدد و توام با علایم التهابی نبود با توجه به شیوع عوارض چشمی داروهای مصرفی در پیوند کلیه بهتر است این بیماران به صورت مرتب از نظر چشم پیگیری شده و در صورت ایجاد عوارض درمان مناسب انجام شود.