واکسیناسیون موش‌های C57BL/6 با سوش ترانس‌ژنیک لشمنیا ماژور

Abstract

چکیده مقدمه: سالک عفونت ناشی از تک یاخته‌ای از جنس لشمنیاست. این بیماری در بسیاری از کشورهای مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان شیوع دارد. به‌رغم تلاش‌های بسیار محققان در سراسر دنیا، هنوز واکسن موثری علیه این بیماری بدست نیامده است و درمان‌های معمول نیز صد در صد مؤثر نیستند. ابتلای به سالک پس از بهبود معمولاً سبب بروز مصونیت دائم در برابر این بیماری می شود. بنابراین واکسیناسیون، بهترین راه کنترل لشمانیوز است. هدف: ارزیابی ایمنی‌زایی سوش مهندسی شده ای از لشمنیا ماژور در موش‌های C57BL/6. مواد و روش‌ها: در این تحقیق از انگل لشمنیای ترانسژنی استفاده شد که به علت داشتن ژن‌های سیستم خودکشی سلولی شامل HSV-tk و Sc-cd به داروهای گانسیکلوویر و 5-فلوروسیتوزین حساس است. این داروها هیچگونه اثرکشندگی بر لشمنیا ماژور وحشی ندارند در این آزمایش ابتدا موش‌های C57BL/6 با انگل ترانسژنیک آلوده شدند، سپس با داروهای مذکور درمان شدند. آنگاه ایمنی ایجاد شده علیه لشمنیا بررسی شد. نتایج: ارزیابی سایتوکاین‌ها به روش ELISA نشان‌‌دهنده افزایش IFN- γ و کاهش IL-4 در موش‌های درمان شده بود. نتایج آزمون چالش (challenge) بعدی با انگل سوش وحشی نیز وجود میزان بالای ایمنی علیه لشمنیا را در این حیوانات تایید کرد. نتیجه‌گیری: سیستم ترکیبی ژن-دارو در تحقیقات آینده می‌تواند به عنوان روشی کارآمد در یافتن واکسنی مؤثر علیه لشمنیا مورد توجه بیشتری قرار گیرد.