نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایمانطلب, ولیfa_IR
dc.contributor.authorمیرفلاح, سید رشیدfa_IR
dc.contributor.authorمحمدزاده, علیfa_IR
dc.contributor.authorمیرمنصوری, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:36:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:36:35Z
dc.date.available1399-08-23T00:36:35Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:36:35Z
dc.date.issued2009-04-01en_US
dc.date.issued1388-01-12fa_IR
dc.identifier.citationایمانطلب, ولی, میرفلاح, سید رشید, محمدزاده, علی, میرمنصوری, علی. (1388). مقایسه اثر پروپوفول و میدازولام درسطح سرمی تروپونین T بعد از جراحی بای پاس عروق کرونر. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 18(69), 33-40.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-265-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557343
dc.description.abstractچکیده مقدمه: جراحی قلب معمولاً با درجاتی از آسیب میوکارد همراه است. در سال 1986 برای اولین ‌بار پدیده Preconditioning ( PC ) توصیف شد. این پدیده به دو نوع دارویی و غیردارویی طبقه‌بندی می‌شد. داروهای بیهوشی مثل هوشبرهای استنشاقی (خصوصاً سووفلوران) می‌توانند با تحریک PC ایسکمی از میوکارد محافظت کنند. تنها نتیجه یک بررسی تاثیر بالقوه مفید هوشبرهای استنشاقی را بر تروپونین T (نشانگر قابل اعتماد آسیب میوکارد) نشان داده‌است. در مطالعه‌ای دیگر در جراحی قلب اطفال نشان داده شد که میدازولام, پروپوفول و سووفلوران به نسبت مساوی محافظت ایجاد می‌کنند. هدف: مقایسه تاًثیر میدازولام و پروپوفول برسطح سرمی تروپونین T پس از جراحی بای پاس شریان کرونر. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور چهل بیمار که نامزد جراحی انتخابی بای پاس شریان کرونر بودند به صورت اتفاقی در یکی از دو گروه انفوزیون میدازولام یا پروپوفول قرار گرفتند. سایر روش‌های بیهوشی و جراحی در دو گروه یکسان بود. میزان تروپونین پیش از جراحی و پس از آن در ساعت‌های 12, 24 و 36 اندازه‌گیری شد. نتایج: میزان تروپونین در هر دو گروه به‌طور قابل ملاحظه‌ افزایش یافته بود. در تمام نمونه‌های بعد از جراحی، میزان تروپونین در گروه میدازولام بیشتر از گروه پروپوفول بود ولی این اختلاف معنی‌دار نبود. متوسط میزان سرمی حداکثر تروپونین (12 T ) در هر دو گروه[گروه میدازولام (171/0 ±) 260/0= 12 T و گروه پروپوفول (110/0±) 205/0= 12 T ] بسیار کمتر از میزان حداکثر تروپونین در مطالعات دیگر بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تاًثیر میدازولام و پروپوفول در محافظت از قلب طی CABG یکسان باشد.fa_IR
dc.format.extent197
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subject: ایسکمیک پرکاندیشنینگfa_IR
dc.subjectبای‌پس عروق کرونرfa_IR
dc.subjectپروپوفولfa_IR
dc.subjectتروپونین‌ ‌تیfa_IR
dc.subjectمیدازولامfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمقایسه اثر پروپوفول و میدازولام درسطح سرمی تروپونین T بعد از جراحی بای پاس عروق کرونرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue69
dc.citation.spage33
dc.citation.epage40


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد