مقایسه ارزش تشخیصی گلوکومتری با روش آزمایشگاهی در هیپوگلیسمی نوزادی

Abstract

چکیده

مقدمه: هیپوگلیسمی نوزادی یکی از اورژانس‌های طب کودکان است که برای پیشگیری از پیامدهای آن نیاز به تشخیص و درمان سریع است. امروزه گلوکومتری از روش‌های رایج سنجش قند‌خون در بسیاری از مراکز بهداشتی درمانی کشورمان است. با این حال دقت گلوکومتری چالش برانگیز است و با توجه به این‌که با گلوکومتری هیپوگلیسمی را نمی‌توان قطعا تایید یا رد کرد.

هدف:تعیین درستی گلوکومتری در مقایسه با روش آزمایشگاهی و تعیین نقطه برش بهینه در تشخیص هیپوگلیسمی نوزادی با گلوکومتری

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی، از شهریور سال 91 تا اسفند 92 در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان الزهرا انجام شد. در نوزادان بستری که عوامل خطر هیپوگلیسمی را داشتند، قند‌خون با گلوکومتر (ACCU -CHEK Performa)اندازه‌گیری شد و 100 نوزاد که قند‌خون زیر mg/dl60 داشتند وارد مطالعه شدند. همزمان قند‌خون به روش گلوکز اکسیداز با دستگاه اتوانالیزر (selectra 2) اندازه‌گیری شد. حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی گلوکومتر در مقایسه با آزمایشگاه تعیین شد.

نتایج: هیپو‌گلیسمی به روش گلوکومتری و آزمایشگاهی به ترتیب در 32 و 33 در‌صد وجود داشت. بین نتایج برآمده از گلوکومتر و آزمایشگاه همبستگی ضعیف ولی معنی‌دار وجود داشت(006/0=p ،275/0r=).

در این مطالعه نقطه برش بهینه با گلوکومتر، 54 میلی‌گرم در دسی‌لیتر بدست آمد که حساسیت 45/45% ،ویژ‌گی 6/74% ، صحت 65%، ارزش اخباری مثبت 8/46% و ارزش اخباری منفی 5/73% بود. بر‌پایه منحنی ROC سطح زیر منحنی 616/0 بدست آمد.

نتیجه‌گیری: گلوکومتر ارزش تشخیصی کافی در هیپوگلیسمی نوزادی را ندارد، باید نتایج دستگاه گلوکومتر به روش ازمایشگاهی تایید شود.