بررسی و ارزیابی محلولهای تزریقی مورد استفاده در تغذیه وریدی طرح ژنریک از نقطه نظر فرمولاسیون و ارزش غذایی درده بیمارستان عمده ایران

Abstract

خلاصه: با هدف ارزیابی فرمولهای تغذیه وریدی طرح ژنریک ایران از نقطه نظر فرمولاسیون و ارزش غذائی آنها، این مطالعه بر روی در ۳۱ بیمار بستری در بیمارستانهای امام حسین، خاتم الانبیاء، نیروی هوایی ، امیراعلم، فیروزگر، امیر المؤمنین، دکتر شریعتی، امام خمینی و دکتر رهنمون تهران و بیمارستان سعدی شیراز انجام گرفته است. مقادیر انرژی موردنیاز آنان با روش تئوریک (CEE) و با استفاده از معادله Harris - Benedict و در نظر گرفتن فاکتوراسترس Cerra محاسبه شدند. این نتایج با مقادیر تجربی انرژی مورد نیاز آنان (MEE)از طریق کالریمتری غیر مستقیم مقایسه و نتایج زیر بدست آمد: 1- بدلیل تفاوت در مصرف انرژی زنان و مردان لازم است در فرمول در محاسبه مصرف انرژی دوجنس بیماران بکارگرفته شود، چنانکه در محاسبه مصرف انرژی بازال بافرمول (BEE)Harris - Bendict رعایت می شود. ۲- نتایج حاصل از بکارگیری دو روش اندازه گیری مصرف انرژی در بیماران بصورت تئوری و تجربی با یکدیگر قابل مقایسه بوده و می توان دو روش متفاوت را در محاسبه مصرف انرژی بیماران بکار برد. 3- اگرچه فاکتوراسترس Cerra که در برآورد تئوریک مصرف انرژی بیماران بکار می رود، دارای اختلاف معنی داری در مقایسه با فاکتوراسترس واقعی BEE / MEEمی‌باشد ولی از اعتبار نسبی در برآورد مصرف انرژی برخوردار است. ‌۴- به نظر می‌رسد که سرمهای مورداستفاده در تغذیه وریدی بیمارستانهای ایران توانایی نسبی تامین احتیاجات غذایی بیماران را دارا هستند. ولی پیشنهاد می شود که سرمهای قندی تا غلظت ۷۰درصدو سرمهای اسید آمینه مثل Synthaminو Aminoplex برای برطرف کردن نیازهای بیماران در طرح ژنریک ایران در نظر گرفته شده و جهت تهیه آن اقدام گردد. ۵- لزوم بکارگیری تیم های تغذیه وریدی متشکل از پزشک، داروساز، متخصص تغذیه و پرستار و تاسیس بخشهای تغذیه و ریدی (Hyperalimentation) در جهت ارتقاء کیفی ارائه سرویس به بیماران توصیه می‌گردد.