مطالعه اپیدمیولوژی بالینی فاسیولیازیس انسانی در گیلان

Abstract

خلاصه: بدنبال اپیدمی هیپرائوزینوفیلی در اواخر سال ۱۳۶۷ و اوائل سال ۱۳۶۸، مطالعه روی ۲۳۶۴ بیمار صورت گرفت. پس از معاینات بالینی کامل و انجام آزمایشات هماتولوژیک متداول، نمونه مدفوع ۸۸۴ نفر به روشهای مختلف به خصوص Modified KATOمورد آزمایش قرارگرفت که در ۵/‌۳۶٪ تخم .Fasciola sp مشاهده شد. البته در بررسی اختصاصی تر۷۵٪ بیمارانی که در فرمول شمارش خون آنها تعداد ائوزینوفیلها از ۳۰٪ تجاوز می‌کرد و بیش از سه ماه از شروع علائم بالینی آنها می گذشت نمونه مدفوع برای تخم Fasciola مثبت بود. ۷۹٪از بیماران مونث بودند. در گروه سنی 3۰-1۰ سال، بیماری بیشترین فراوانی را داشت و شایعترین علائم و نشانه‌های بیماری به ترتیب عبارت بودند از: کاهش وزن (‌۸۸٪)، در دا‌پیکاستر (۸۷%)، تعریق (۸۳%)، دردهیپوکندرراست (۷۹%)، دردهای عضلانی (۷۸٪)، تب (۷۷٪)، بی اشتهایی (۷۵٪)، سرفه و تنگی نفس (۵۷٪)، هپاتو اسپلنومگالی (۲۵٪)، و یزینگ (۱۰٪) و ندولها و آبسه های زیرجلدی (%۱۱) .