اثر غیرفعال سازی برگشت پذیرلوکوس سرولئوس بر تقویت طولانی مدت در شکنج دندانه ای هیپوکمپ موش سفید بزرگ آزمایشگاهی

Abstract

چکیده مقدمه: هسته لوکوس سرولئوس (Locus Coeruleus, LC) در نزدیکی بطن چهارم مغز قرار گرفته است. مطالعات رفتاری و الکتروفیزیولوژی حاکی از اهمیت خروجی های نورآدرنرژیک این هسته در روندهای دقت، یادگیری و حافظه می باشند. پدیده تقویت طولانی مدت (Long-Term Potentiation, LTP) در نورون‌های هیپوکمپ به عنوان پایه و اساس یادگیری و حافظه معرفی شده است .اثر LC بر الکتروفیزیولوژی هیپوکمپ از سال‌ها پیش مورد بحث و بررسی بوده ولی نتایج متفاوت و متناقضی به همراه داشته است. هدف: در این مطالعه اثر غیرفعال سازی برگشت پذیر LC بر ایجاد و حفظ LTP در ناحیه شکنج دندانه ای ( Dentate Gyrus, DG ) هیپوکمپ موش‌های سفید بزرگ آزمایشگاهی نر بی‌هوش بررسی شد. مواد و روشها: مطالعه صورت گرفته از نوع تجربی می باشد. غیر فعال سازی LC از طریق تزریق دو طرفه نیم میکرولیتر لیدوکائین (4%) صورت گرفت. برای ایجاد LTP، دو بار تحریک با فرکانس بالا با فاصله 5 دقیقه به نورون‌های مسیرپرفورانت (Perforant Pathway, PP) اعمال شد. دامنه پتانسیل عمل دسته جمعی ((Population Spike, PS و شیب پتانسیل تحریکی پس‌سیناپسی دسته جمعی(Population Excitatory Postsynaptic Potential, PEPSP) ، قبل و 5، 10، 20، 40، 60 و 120 دقیقه بعد از تحریکات تتانیک در DG ثبت گردید. نتایج: یافته‌های این مطالعه نشان داد که غیرفعال‌سازی برگشت پذیر LC تأثیری بر فعالیت پایه سلول‌های گرانولی DG ندارد. هم‌چنین غیرفعال شدن LC، 5 دقیقه قبل از تحریکات تتانیک بر القای LTP بی تأثیر بود. اما دامنه PS در دقایق 60 و 120 بعد از تحریکات تتانیک به طور معنی داری (به ترتیب 05/0>p و 01/0>P) پایین تر از گروه کنترل بود. به دنبال تزریق لیدوکائین، 5 دقیقه بعد از تحریکات با فرکانس بالا تأثیری بر LTP ایجاد شده، مشاهده نشد. همچنین تزریق لیدوکائین قبل و بعد از تحریکات تتانیک اثر قابل ملاحظه ای بر شیب PEPSP نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که غیرفعال‌سازی LC اثری بر ایجاد LTP در ناحیه شکنج دندانه ای ندارد ولی احتمالاً نورون‌های این هسته تنظیم‌گر بخشی از حوادثی می‌باشند که در هنگام تحریکات تتانیک در سلول‌های گرانولی رخ داده و برای حفظ و بقای LTP دامنه پتانسیل عمل لازم می‌باشند.