بررسی آماری پریتونیت تیفوئیدی در بخش جراحی بیمارستان امام خمینی تبریز از سال ۱۳66-۱۳71

Abstract

خلاصه : دراین بررسی‌، پرونده ۱۷۵ مورد پریتونیت را مورد بررسی قرار دادیم‌. که ۱۲ مورد یعنی ۸٪ پریتونیت‌ها به علت پرفوراسیون روده دراثر تیفوئید بودند که ۷ نفر مونث ۵۸‌% و ۵ نفر یعنی ۴۲٪ مذکر بودند و حد متوسط سن آنها ۲۲ سال بود .علایم بالینی عمده ای که بیماران مراجعه کرده بودند شامل تب بالای ۳۹‌، درد شکم‌، اسهال، یبوست‌، اتساع شکم ، سفتی و حالت ریباند تندرنس در شکم بوده . علایم آزمایشگاهی شامل آنمی‌، تست ویدال مثبت (۸۳٪)‌، کشت خون (۱۷%) ومدفوع مثبت (۸٪)‌، علایم رادیوگرافی پنوموپریتوان ۴۲٪ بود تمام بیماران لاپاراتومی شدند که ۷۵‌% موارد تعداد پرفوراسیون یک عدد بوده که ترمیم اولیه شده و در موارد کمتر ۱۷٪ به علت پرفوراسیون‌های متعدد روده باریک رزکسیون و آناستوموز اولیه انجام گرفت. آنتی بیوتیک در تمام بیماران عمل شده کلرامفنیکل همراه با جنتامایسین و یا کلرامفینکل همراه با پنی سیلین کریستال بوده. ۴۲‌% بیماران بدون هیچ عارضه‌ای مرخص شدند ولی ۵۸٪ بیماران دچار عوارض بعد از عمل شدند که به آبسه داخل شکم ۱۷٪‌، گسیختگی زخم ۸٪، پرفوراسیون مجددد رود ۸5٪ ، لیک آناستوموز ۸٪، انسداد روده ۸٪، وعوارض ریوی بصورت آتلکتازی و ARDS 8% ‌بود. میزان مرگ کلی ۲۵٪ بود یعنی 3 نفر که ۲ مورد به علت سپسیس و یک مورد نیز به علت ARDS بود. عواملی که در افزایش مرگ و میر تاثیر داشت شامل : تاخیر در عمل جراحی به علت عدم تشخیص زودرس ، وسعت آلودگی پریتوان ، تعداد سوراخهای ایجاد شده ، اسهال خونی، لکوپنی در حین پریتونیت و اختلال هوشیاری می باشند. کلید بهبودی و افزایش سلامتی بعد از عمل عبارتند از : تشخیص سریع و عمل بموقع - مراقبت هابت‌های صحیح بعد از عمل پیشگیری از بروز تیفوئید و بهبود وضعیت بهداشت .