بررسی حساسیت سودوموناس ایروجینوزای عفونتهای سوختگی در بیمارستان سوانح و سوختگی کرمان به بعضی از آنتی بیوتیکهای رایج در سال ۱۳۷۲

Abstract

خلاصه: سودوموناس ائروجینوزا بعنوان یکی از عوامل اصلی عفونتهای بیمارستانی بخصوص سوختگی‌ها شناخته شده است و مقاومت خاص این باکتری به آنتی بیوتیکهای مختلف اهمیت آن را در عفونتهای مذکور دو چندان میکند. بررسی منطقه‌ای حساسیت سودوموناس ائروجینوزا به آنتی بیوتیکهای رایج به منظور تعیین خط مشی درمانی در برخورد اولیه و کنترل مقاومت این باکتری نسبت به آنتی بیوتیکها یک ضرورت است . لذا در طول سال ۱۳۷۲ صد نمونه سوختگی از بیماران بستری در بیمارستان سوانح وسوختگی کرمان مورد بررسی باکتریولوژیک قرارگرفت . از ۶۸٪ نمونه‌ها سودوموناس ایروجینوزا جداشد. حساسیت و مقاومت این باکتری در مقابل آنتی بیوتیکهای آمیکاسین‌، جنتامایسین، تتراسیکلین‌، کاربنی سیلین‌، توبرامایسین‌، استرپتومایسین‌، کلرامفینکل‌، کانامایسین، آمپی سیلین واریترومایسین از طریق Disk diffusion مورد مطالعه قرار گرفت .4/71٪ از ایزوله‌های سودوموناس ایروجینوزا به آمیکاسین حساس بودند‌، و حساسیت باکتری در برابر سایر آنتی بیوتیکها‌، به ترتیب جنتامایسین ۱۷٪‌، تتراسایکلین ۱۰٪‌، کاربنیسیلین و توبرامایسین ۸٪، استرپتومایسین 5/2٪، کلرامفینکل ۳٪، و کانامایسین ۱٪ بود و باکتری مذکور نسبت به آمپیسیلین واریترومایسین ۱۰۰٪ مقاوم بود . نتایج حاصل‌، ضرورت انجام کشت و آنتی بیوگرام قبل از اقدام به درمان ضد میکروبی عفونتهای سوختگی را مطرح می‌نماید. الگوی حساسیت و مقاومت منطقه‌ای به آنتی بیوتیکها می‌تواند تعیین کننده انتخاب داروی مناسب در برخورد اولیه باشد ولی پاسخ آنتی بیوگرام هر مورد باید ملاک قطعی برای درمان را بیمار مورد نظر قرار گیرد .