کارایی فنی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی گیلان

Abstract

چکیده مقدمه: بیمارستان‌ها به عنوان بزرگ‌ترین و پرهزینه‌ترین واحدهای عملیاتی نظام بهداشت و درمان از اهمیتی خاص برخوردارند. میزان کارایی می‌تواند معیاری برای سنجش عملکرد و بهره‌وری مصرف منابع در بیمارستان‌ها باشد. هدف: تعیین کارایی فنی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی گیلان به روش تحلیل فراگیر داده‌ها (DEA). مواد و روش‌ها: در پژوهشی توصیفی– تحلیلی برای تعیین کارایی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی گیلان، شامل 19 بیمارستان به روش تحلیل فراگیر داده‌ها (DEA) اطلاعات و آمار مربوطه با استفاده از فرمی که توسط پژوهشگران طراحی شده بود، از مرکز آمار دانشگاه و بیمارستان‌های مورد مطالعه جمع‌آوری و برای دستیابی به هدف‌ها از نرم‌افزار Deap2.1 و نیز برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. در این مطالعه انواع کارایی فنی کل، کارایی مدیریتی و کارایی مقیاس بیمارستان‌ها در سال‌های 1390-1385 بر مبنای کمینه‌سازی نهاده‌ها و با پنداشت بازدهی متغییر نسبت به مقیاس اندازه‌گیری شد. نتایج: میانگین کارایی فنی بیمارستان‌ها 943/0، میانگین کارایی مدیریتی 961/0 و میانگین کارایی مقیاس 980/0 به دست آمد. از کل بیمارستان‌های مورد بررسی تعداد 8 بیمارستان دارای حداکثر کارایی فنی یک، 10 بیمارستان دارای کارایی فنی 1- 8/0 و یک بیمارستان دارای کارایی کمتر از 8/0 بودند. نتیجه‌گیری: در بیمارستان‌هایی با کارایی فنی کمتر از یک، مقادیر اولیه و بهینه متفاوت بودند و مازاد نهاده داشتند. از این رو بیمارستان‌های مذکور برای رسیدن به حداکثر کارایی باید به تعداد مازادهای خود از مقادیر اولیه نهاده‌ها کم کنند تا به میزان کارایی دلخواه دست یابند