شیوع سرمی پادتن‌های ضد‌توکسو‌پلاسما گوندای (Toxoplasma gondii) در مراجعان به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی استان گیلان

Abstract

چکیده مقدمه: توکسوپلاسموز، از مهم‌ترین بیماری‌های عفونی مشترک بین انسان و حیوان است. عامل آن توکسوپلاسما گوندای تک‌یاخته درون سلولی اجباری است که ممکن است باعث بروز عفونت‌های شدید در انسان و حیوان شود. مطالعات اپیدمیولوژی وجود پادتن توکسوپلاسما را در سرم دست‌کم یک سوم جمعیت بالغ بیشتر کشورهای جهان نشان می‌دهد که نشانگر تماس و آلودگی پیشین آنها با این ارگانیسم و نشان‌دهنده‌ی انتشار گسترده و توان آلوده‌کنندگی آن در انسان است. تشخیص توکسوپلاسموز بیشتر با روش‌های سرولوژی برای اندازه‌گیری آنتی‌بادی‌های اختصاصی صورت می‌گیرد. هدف: شیوع سرمی پادتن‌های ضد‌توکسو‌پلاسما گوندای (Toxoplasma gondii) در مراجعان به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی استان گیلان مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی و تحلیلی 800 نمونه سرم از مراجعان به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی استان گیلان به‌طور تصادفی جمع‌آوری و با روش الایزا آنتی‌بادی‌های IgG و IgM ضد‌توکسوپلاسما‌ گوندای در آنها اندازه‌گیری شد. نتایج : از 800 نمونه سرم که 301 مورد آن مربوط‌به مردان و 499 مورد بقیه مربوط به زنان بود، 261 نفر (62/32%) ، آنتی‌بادی IgG بر ضد‌توکسوپلاسما‌ گوندای داشتند و همه از نظر آنتی‌بادی IgM منفی بودند. در مجموع 9/9% مردان و 8/22 درصد زنان در سرم خون خود دارای آنتی‌بادی ضد‌توکسوپلاسما از کلاس IgG بودند. نتیجه‌گیری: باآزمون مجذور کای‌دو هیچ‌گونه رابطه معنی‌داری بین وجود آنتی‌بادی و متغیرهای سن، جنس، محل سکونت، شغل و سابقه تماس با جانوران بدست نیامد.