بررسی اثر افشره متانولی گیاه بومادران ویلهلمسی بر کارکرد کبد و کلیه در موش صحرایی

Abstract

مقدمه: عصاره سرشاخه های هوایی گیاه داروئی بومادران ویلهلمسی به عنوان ضدالتهاب، ضداسپاسم، کاهنده فشارخون و به صورت موضعی به عنوان داروی ضدشوره سر و مرطوب­کننده پوست مورد استفاده قرار می­گیرد. با توجه افزایش مصرف این گیاه دارویی در بین مردم، پژوهش آزمایشگاهی برای شناخت بیشتر ویژگی­های سودمند و زیان­های احتمالی بایسته است. هدف: بررسی اثر عصاره متانولی گیاه بومادران ویلهلمسی بر عملکرد کبد و کلیه در موش صحرایی مواد و روش‌ها: 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه (هر گروه 5 سر) تقسیم شده و گروه­ها به مدت 7 روز با تیمارهای 50، 100 و mg/kg 150 عصاره گیاهی بومادران ویلهلمسی بررسی شدند. سپس، میزان سرمی پارامترهای بیوشیمی کبدی و کلیوی اندازه گیری شد. بین گروه شاهد و تیمار با آزمون تی (t- test) و در سطح P<0/05 با نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 اختلاف معنی دار بدست آمد. نتایج: تجویز خوراکی عصاره گیاه بومادران ویلهلمسی با دوز Mg/kg 150 سبب افزایش چشمگیر آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز نسبت به گروه شاهد شد (P<0/05). همچنین، آلکالن فسفاتاز و کراتی­نین تنها در دوز Mg/kg 150 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی دار داشت، ولی بیلی روبین به همراه آلکالن فسفاتاز و آلانین آمینوترانسفراز در دوز Mg/kg 50 نسبت به گروه شاهد کاهش معنی­دار نشان داد(P<0/05). دریافت کنندگان دیگر دوزهای عصاره، اختلاف معنی دار نشان ندادند. تورم هپاتوسیت های کبد و تورم توبول های کلیه در دوز Mg/kg 150 عصاره در بررسی های هیستوپاتولوژی کبد و کلیه چشمگیر بود. نتیجه گیری: تجویز عصاره گیاه بومادران خوراکی در دوز Mg/kg 50 باعث کاهش معنی­دار، ولی در دوزهای بالا سبب افزایش معنی دار تست های کبدی و کلیوی شد.