ارزیابی پیامد عمل ازوفاگوتومی ترانس هیاتال سرطان مری

Abstract

چکیده مقدمه: سرطان مری توموری مهاجم است که پیش آگهی بدی دارد.متاسفانه این تومور بدخیم در شمال ایران بویژه در کرانه‌های دریای خزر شیوع قابل توجهی دارد و از علل عمده مرگ و میر ناشی از سرطان است. انجام عمل جراحی مؤثرترین روش درمان قطعی و نیز یکی از راه‌های تسکین در این بیماران است. روش معمول ازوفاگتومی ترانس هیاتال است که با موربیدیته و مرگ‌و میر کمی همراه است هدف: از این بررسی نشان دادن مشخصات بالینی، آسیب شناختی، عوارض و بقاء بدنبال ترانس هیاتال ازوفاگوتومی. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی از ابتدای سال 1372 تا نیمه اول 1383 در بیمارستان رازی رشت بر پرونده 162 بیمار انجام شد. بیماران از نظر سن، جنس، درجه دیسفاژی، مرحله( (stageبیماری، عوارض پس از عمل، مرگ ومیر، مرحله سرطان و میزان بقاء بررسی شده‌اند. داده‌های فوق با نرم افزارEPI-6 پردازش شد. نتایج: 102 نفر(70%) مرد و60 نفر(30%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 57 سال بود. 29% شهری و71 % روستائی بودند. دیسفاژی شایع‌ترین علامت در آنها بود(100%). شایع‌ترین محل تومور در ثلث تحتانی(56%) و ناحیه کاردیا(22%) بود. به علت بازشدن پلور، در(1/47%) بیماران نیاز به گذاشتن لوله توراکوستومی بعداز عمل و به علت آسیب طحال اسپلنکتومی در 8/9% پیش‌آمد و آسیب عصب رکورنت حنجره‌ای در 4% بیماران دیده شد.4/18% بیماران نیاز به تهویه مکانیکی پیدا کردند پنومونی,مدیاستینیت و شیلوتوراکس بترتیب در 10، 2 و2% آنها مشاهده شد. 13% نشت از محل آناستوموز در گردن داشتند. 81/83% در مدت دو هفته پس از جراحی مرخص شدند(4±94/9 روز). مرگ و میر بیمارستانی پس از جراحی در14% بیماران رخ داد.بقاء 1، 2، 3، 4 و 5 ساله بترتیب 80، 50، 40، 30، و 20% بود. نتیجه‌گیری: در بررسی ما بروز عوارض و میزان مرگ ومیر با نتایج مطالعات قبلی تفاوت بارزی نداشت و ا زسوی دیگر در مقایسه با انجام روش ترانس توراسیک که در برخی مراکز توصیه می‌شود عوارض بیشتری هم بدنبال نداشته است. بنابراین پیشنهاد می‌شود تا ازوفاژکتومی ترانس هیاتال با انتخاب مناسب بیماران به عنوان روش ترجیحی در درمان قطعی و تسکینی سرطان ثلث تحتا نی مری مد نظر قرار گیرد