پیش‌بینی کننده‌های خودمراقبتی در زنان باردار برپایه آمیزه الگوی باور بهداشتی و پشتیبانی اجتماعی

Abstract

مقدمه: پیامدهای ناپسند بارداری مانند سقط جنین، مرده‌زایی، تولد زودرس، ... به سبب ناتوانی در خودمراقبتی دوران بارداری است. عوامل فردی و اجتماعی گوناگون بر خودمراقبتی زنان باردار تاثیر‌گذار است. هدف: بکارگیری روش واکاوی مسیر برای تعیین پیش‌‌بینی کننده‌های خودمراقبتی دوران بارداری بر‌اساس آمیزه الگو باور بهداشتی و پشتیبانی اجتماعی. مواد و روش‌ها:‌ در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 215 زن باردار‌ منطقه بلوچستان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای در برگیرنده متغیرهای الگو باور بهداشتی و سازه پشتیبانی اجتماعی از تئوری شناختی اجتماعی بندورا بود. واکاوی داده‌ها با آمار توصیفی، همبستگی و رگرسیون خطی‌ و نرم‌افزار SPSS نسخه18 انجام شد. نتایج: خودکارآمدی، شدت و حساسیت درک شده به طور مستقیم بر خودمراقبتی موثر است. متغیر پشتیبانی اجتماعی از راه تاثیر بر خودکارآمدی، حساسیت و شدت درک شده به صورت غیر مستقیم بر خودمراقبتی تاثیر‌گذار بوده و با اثر کلی 6/46% به عنوان نیرومند‌ترین پیش‌بینی‌کننده خودمراقبتی شناخته شد. در این پژوهش بین حساسیت (598/0r=)، شدت (726/0r=)، سود (348/0r=)، خودکارآمدی (824/=0r) و پشتیبانی اجتماعی(745/=0r) با خودمراقبتی ارتباط معنی‌دار وجود داشت (05/0p<). بین باز‌دارنده‌های درک شده با خودمراقبتی ارتباط وارونه دیده شد (685/0-r= و05/0p<). نتیجه‌گیری: الگو آمیزه‌ا‌ی با پافشاری بر پشتیبانی اجتماعی و خودکارآمدی می‌تواند به عنوان چارچوبی در نمودارسازی پا درمیانی آموزشی در راستای پیشرفت خودمراقبتی بکار برده شود.