نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجهاندیده‌, دکتر یوسفfa_IR
dc.contributor.authorحسن‌نیا‌, دکتر حسین‌fa_IR
dc.contributor.authorبصیرت‌, دکتر مریمfa_IR
dc.contributor.authorطایفه دولو‌, دکتر رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:31:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:31:53Z
dc.date.available1399-08-23T00:31:53Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:31:53Z
dc.date.issued2017-10-01en_US
dc.date.issued1396-07-09fa_IR
dc.identifier.citationجهاندیده‌, دکتر یوسف, حسن‌نیا‌, دکتر حسین‌, بصیرت‌, دکتر مریم, طایفه دولو‌, دکتر رضا. (1396). شیوع اختلال ‌مفصل گیجگاهی- فکی‌‌ و عوامل مرتبط‌. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 26(103), 22-29.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-1517-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557104
dc.description.abstractمقدمه: عوامل مختلفی مانند تروما، اختلال اکلوژن، بی‌دندانی خلفی و درمان ارتدنسی، اضطراب و افسردگی، عادت‌های دهانی، وضعیت اجتماعی- اقتصادی ناپسند و زمینه‌های ژنتیک در ایجاد اختلال‌ مفصل گیجگاهی_ فکی(TMD) نقش دارند.‌ شیوع آن در جوامع مختلف بسیار گوناگون گزارش شده است. هدف: تعیین شیوع اختلال مفصل گیجگاهی فکی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی گیلان. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی‌، بیماران مراجعه‌کننده به دانشکده دندانپزشکی گیلان در سال 1393 ارزیابی شدند. داده‌های دموگرافی بیماران گرد‌آوری شد. ابتلای به اختلال مفصل گیجگاهی_ فکی بر‌پایه دست کم وجود یکی از موارد کلیک مفصل، درد ماهیچه‌های جونده، حساس بودن عضلات جونده، انحراف فک حین باز شدن دهان و محدودیت باز کردن دهان در نظر گرفته شد. داده‌ها در SPSS نسخه 17 و با استفاده از آزمون‌هـای Chi-Square، کروسکال- والیس و ضریب همبستگی پیرسن واکاوی شد‌( 0/05>p). نتایج: 500 بیمار‌، 218 مرد‌(3/64%) و 282 زن‌(6/45%) 11 تا 69 ساله‌( بامیانگین سنی 13/1±4/41 سال) بررسی شدند. شیوع TMD 6/66% بود. TMD در افراد مسن‌تر،دارای عادت‌های پارافانکشنال دهانی، پیشینه تروما‌، سایش چشمگیر، در رفتگی فک، از دست دادن دندان‌های خلفی‌، تماس سمت غیر‌کارگر و نداشتن رضایت مالی‌ به صورت معنی‌دار شایع‌تر بود(05/0>p). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد TMDوضعیتی شایع است. عوامل سن، عادت پارافانکشنال دهانی، تروما، سایش قابل توجه، در‌رفتگی فکی، از دست دادن دندان‌های خلفی و چگونگی درآمد می‌تواند در بروز TMD تأثیر داشته باشند. بنابراین، برنامه‌ریزی و آموزش افراد جامعه و دندانپزشکان برای پیشگیری از عوارض این اختلال پیشنهاد می‌شود.‌fa_IR
dc.format.extent183
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاختلالات گیجگاهی _ فکی/ شیوع/ عادات پارافانکشنالfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleشیوع اختلال ‌مفصل گیجگاهی- فکی‌‌ و عوامل مرتبط‌fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پروتزهای دهان،فک وصورت ،دانشکده دندانپزشکی ،دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیماریهای دهان،فک وصورت، دانشکده دنداتپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم دندانپزشکی،گروه بیماریهای دهان،فک وصورت، دانشکده دندانپزشکی ،دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم دندانپزشکی، گروه ترمیمی ،دانشکده دندانپزشکی ،دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue103
dc.citation.spage22
dc.citation.epage29


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد