| dc.contributor.author | رامرودی, نوراله | fa_IR |
| dc.contributor.author | قایقران, امیررضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | حیدرزاده, آبتین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T00:31:48Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T00:31:48Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T00:31:48Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T00:31:48Z | |
| dc.date.issued | 2004-10-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1383-07-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | رامرودی, نوراله, قایقران, امیررضا, حیدرزاده, آبتین. (1383). بررسی میانگین تأخیر 100P در پتانسیل برانگیخته بینائی (VEP) افراد 65-18 سال در کلینیک الکتروفیزیولوژی بیمارستان پورسینا رشت. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 13(51), 67-72. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-4048 | |
| dc.identifier.issn | 2008-4056 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.gums.ac.ir/article-1-656-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557099 | |
| dc.description.abstract | چکیده
مقدمه: پتانسیل برانگیخته بینایی (VEP) روش تشخیصی مفید در بیماریهای سیستم عصبی به ویژه موتیپل اسکلروز و نوریت اپتیک است.
هدف: بررسی تأثیر عوامل متعدد تکنیکی، سن، جنس و چشم غالب بر روی میانگین تأخیر 100 P در کلینیک الکتروفیزیولوژی بیمارستان پورسینا است.
مواد و روشها: 66 زن (65-18 سال) و 66 مرد (65-18 سال) که طی شرح حال و معاینه از سلامت عمومی برخوردار بوده و هیچ بیماری سیستمیک و نورولوژیک که VEP را متأثر میسازد، نداشته و داروهائی که VEP را متأثر میسازد، مصرف نکرده و معاینه چشم نرمال داشتهاند، انتخاب شده و با دستگاه الکترودیاگنوستیک Medelec و مانیتور 25004، با زاویه دید 33 دقیقه و 42 ثانیه با تحریک کامل میدان بینائی و میدان تحریک 15 درجه مورد مطالعه قرار گرفتهاند.پس از 118 تحریک به هر چشم با فرکانس HZ 2 نتایج ثبت شده است. دادههای جمعآوری شده توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای بررسی تفاوت میانگینها t-Student و آنالیز واریانس و روش postHoc استفاده شده و سطح معنیداری آزمونها 05/0 = Pدر نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین تأخیر100P در کل افراد 99/675/100 هزارم ثانیه ، در زنان 56/6 64/99 هزارم ثانیهو در مردان 24/7 86/101 هزارم ثانیه بوده است که تفاوت معنی دار آماری داشته است، میانگین تأخیر 100 P در چشم راست 73/100 و در چشم چپ77/100 هزارم ثانیه بوده(01/0= P)، میانگین اختلاف تأخیر 100P در بین دوچشم در کل افراد 2/2 4/2 هزارم ثانیه بوده که این عدد در زنان 4/2 2/2 و در مردان 9/1 6/2 هزارم ثانیه بود. (041/0=P )
میانگین تأخیر 100P در افراد 20- 18 ساله برابر 1/10 96/97 ، افراد 30-20 ساله 41/7 65/101هزارم ثانیه، افراد 40-30 ساله 65/6 97/99 هزارم ثانیه، افراد 50-40 ساله 01/6 41/100 هزارم ثانیه، افراد 60-50 ساله 76/6 01/101 هزارم ثانیه و در افراد 65-60 ساله برابر 95/4 77/107 هزارم ثانیه بود، که فقط در گروه سنی 65-60 ساله تفاوت معنی دار آماری وجود داشته است.(004/0= P)
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهدکه میانگین تأخیر 100P در دو جنس و میانگین تأخیر کلی100P و میانگین اختلاف100 P بین دو چشم وهم چنین میانگین تأخیر 100 P در گروه سنی 65-60 ساله با کتب مرجع متفاوت بوده است. به همین دلیل توصیه می شود برای تفسیر دقیق داده های الکتروفیزیولوژیک، هر آزمایشگاه مقادیر نرمال را در آزمایشگاه خود بدست آورده و مورد استفاده قرار دهد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 271 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Guilan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | بیماری های دستگاه عصبی | fa_IR |
| dc.subject | پتانسیل برانگیخته | fa_IR |
| dc.subject | پتانسیل برانگیخته بینائی | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی میانگین تأخیر 100P در پتانسیل برانگیخته بینائی (VEP) افراد 65-18 سال در کلینیک الکتروفیزیولوژی بیمارستان پورسینا رشت | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی زاهدان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی گیلان | fa_IR |
| dc.citation.volume | 13 | |
| dc.citation.issue | 51 | |
| dc.citation.spage | 67 | |
| dc.citation.epage | 72 | |