تأخیر در درمان تومورهای ارتوپدی

Abstract

چکیده مقدمه: چون تومورهای ارتوپدی بیشـتر در افراد جوان رخ می‌دهد، تأخیر در درمان آنها صدمه چشمگیری بر جامعه وارد می‌سازد. هدف: ارزیابی بیماران دچار تومورهای خوش‌خیم و بدخیم ارتوپدی برای بررسی علل اصلی تأخیر درمان آنها مواد و روش‌ها: در این بررسی مقطعی ما آن دسته از تومورهای ارتوپدی را ارزیابی کردیم که از نظر بالینی تأخیر در درمان آنها باعث عوارض نامطلوبی می‌شود. در این بررسی از آذرماه 1387 تا خرداد 1389، برای ارزیابی تأخیر بیمار بر اظهار خود بیمار تمرکز شده ولی برای ارزیابی تأخیر پزشک، سیر زمانی لازم برای انجام روش‌های تشخیصی تصویربرداری و تست‌های آزمایشگاهی و در مواردی مصاحبه با پزشک ارجاع‌کننده بیمار نیز ملاک قرار گرفته است. نتایج: این بررسی بر 200 بیمار (108زن و 92 مرد) با متوسط سنی4/27 سالگی (طیف 6 تا 62 ساله) انجام شد. نمای تأخیر بیمار و پزشک به ترتیب 8 ماه (5/0 تا 120 ماه) و 4ماه (5/0 تا 84 ماه) بوده است. شایع‌ترین علت تأخیر بیمار و پزشک به ترتیب اهمیت ندادن به نشانه‌های اولیه تومور و استفاده‌نکردن بموقع از روش‌های تصویربرداری تکمیلی بوده است. نتیجه‌گیری: آموزش عمومی مردم درباره نشانه های اولیه تومورهای ارتوپدی و ارتقای آموزش پزشکان جهت استفاده به موقع از روش‌های تصویربرداری تکمیلی می‌تواند در کاهش تأخیر درمان این تومورها نقش بسزایی داشته باشد.