امکان افتراق اندکسهای خونی فقر آهن در تالاسمی مینور براساس گلبول قرمز

Abstract

خلاصه : مقدمه: بتا تالاسمی مینور بعد ازآنمی فقر آهن از علل شایع آنمی میکروسیتیک است . در مواردی که غربالگری جمعیت‌های بزرگ برای یافتن ژن تالاسمی مورد نیاز است، آزمونهای ساده تشخیصی که بتوانند این دو کم خونی را از یکدیگر جدا نمایند اهمیت خاصی می‌یابد. در حال حاضر انجام الکتروفورز هموگلوبین بعنوان یک راه معمول برای افتراق این دو علت میکروسیتوز قلمداد می‌شود با آنکه تحقیقات گسترده‌ای برای استفاده از معیارهای گلبول قرمز برای کمک به این امر انجام گرفته است ولی هنوز راه قطعی پیشنهاد نشده است. مواد و روشها: براساس یک مطالعه توصیفی تحلیلی نمونه‌های خونی ۱۵۰۰۰ مرد و ۱۵۰۰۰ زن که اندکسهای گلبول قرمز آن بوسیله شمارشگر H1 محاسبه شده بود مورد ارزیابی قرارگرفت. جمعیت براساس MCV و آنمی و جنسیت به چند گروه تقسیم شدند و فرمولهای پیشنهادی برای جداسازی بتاتالاسمی مینور از فقر آهن به کارگرفته شد. نتایج: میانگین سنی مردان ۲۵ و زنان ۲۰ سال بود. یافته‌ها نشان داد اگر مردی با اندکسهای‌ RBCبشرح با fl‌80 >MCV و 106×‌7 <RBC 18‌>Hb ‌‌مراجعه نماید به احتمال ۹۰٪ بتا تالاسمی مینور را دارد. اگر زنی با همین MCV ولی ‌106 × 5/‌6<RBC, 16>‌Hb مراجعه نماید وی نیز به احتمال ۹۰٪ بتا تالاسمی مینور دارد. در هردو جنس اگر میزان 65>MCV باشد، احتمال بتا تالاسمی مینور به میزان مشابه ( یعنی ۹۰٪) است ولی چنانچه هر دو معیار وجود داشت فرد ۱۰۰٪ بتا تالاسمی مینور دارد. بحث: با آنکه فرمولهای پیشنهادی حساسیت کافی را در مطالعات قبلی نشان ندادند و این امر می‌تواند مربوط به تفاوتهای موتاسیون ژن در هر منطقه باشد ولی استفاده از این دو معیار پیشنهادی می‌تواند در مواردی که بخواهیم به غربالگری جمعیت بپردازیم در صرفه‌جویی اقتصادی و نیروی انسانی نقش بارزی ایفا نماید.